vrijdag 4 december 2020

Feest der Verlichting

Het is weer de tijd van de lampjes. En ik zal wel ergens een blog of artikel hebben gelezen over neopixels. Ik herinner me nu dat het een artikel was van Rob Zwetsloot (voor MagPi) over verlichting in zijn presentatiekast voor zijn verzameling parafernalia. Hij deed het met twee geschakelde kwartcirkels van neopixels. Bedacht me dat ik nog ergens een 16-leds ring met neopixels had liggen. Toenmalige verkenning was nooit helemaal naar tevredenheid verlopen. De neopixels kenmerken zich door de individuele adresseerbaarheid van de leds; iedere led heeft zijn eigen miniscule driver. Er is afgezien van de voeding dan nog 1 draadje voor de data nodig met de raspi. 
Maar dan moet je nog weten of je van het type RGB, GRB, RGBW of GRBW hebt. Met de benodigde instelling van 16 leds in de ring kreeg ik er toch maar standaard 12 brandend. En dat was precies wat ik voorheen ook al niet begreep. Lag het aan de voeding? Ik had nu zelfs een aparte USB-voeding voor de lampjes. Leek me dus niet. 

Na allerlei experimenten, lees gepruts en gekluns, besloot ik nog eens flink op zoek te gaan naar tekst en uitleg. Omdat ik ervan houd om de randjes op te zoeken heb ik waarschijnlijk mijn eerdere gepiel gedaan zonder een extra aarde-draadje naar de raspi! Let op er zijn dus twee draadjes naar de pi nodig: data & aarde (---> naar aarde op de ledring). Het leek het ei van Columbus. Zaken leken redelijk normaal, maar toch niet 100%. 

Tot nu toe had ik gedacht met RGB te werken, maar omdat ik een bon van de aankoop terugvond ontdekte ik dat het RGBW was. Maar ook dat was niet zo. Pas toen ik dan besloot eens te werken met de instelling GRBW viel alles op zijn plaats.

zondag 29 november 2020

Geheugensteun

Vergeten dat en wat je vergeet. Dat is waarbij we willen helpen, want mijn schoonmoeder is ernstig dement. Eerder al hebben we oplossingen bedacht met -al dan niet commerciële - oplossingen met tablets; minicomputer met TV als beeldscherm, waarvoor een makkelijk te updaten webpagina bij google werd aangelegd. 

Na het lezen van een artikel over het updaten van een e-Ink-scherm via interpret werd ik nieuwsgierig naar wat een e-Paper- of e-Ink-scherm is. Een in het oog springend voordeel van een dergelijk scherm is dat er na het schrijven van een tekst of afbeelding geen stroom meer verbruikt wordt door het scherm. Vooral van belang als er met batterijen of accu's gewerkt wordt. En computer en voeding kunnen na het schrijven van het scherm ontkoppeld worden. Een (mogelijk) nadeel is dat het slechts 2 of drie kleuren kent. Aan meer kleuren wordt druk gewerkt. Ze zijn erg licht in gewicht. Zo licht dat ik meende de versie van 2.7 inch op een mondkapje te kunnen (veiligheids)spelden.
Afijn, in de post van 30 oktober, hieronder,  wordt e.e.a. ook behandeld. 

Schoonmoeder heeft aan hekel aan allerhande knopjes en technologie. De afstandsbediening van de tv is genoeg. Maar moet niet veranderen. Haar telefoon wordt intensief in leven gehouden omdat een nieuwe rampzalig zou zijn. 

Ze vergeet dat haar kinderen telkens erop hameren dat ze haar notitieboekje gebruikt. Als ze al weet waar het is, vergeet ze regelmatig er in te kijken. Maar naar de tv kijkt ze. En als we nu eens een klein schermpje naast de tv zetten met daarop belangrijke boodschappen, die we ook nog regelmatig kunnen verversen, dan zou dat een geheugensteun kunnen zijn.




N.B.: Aanvullingen/verbeteringen

Gezien de voorgaande publicaties zijn er toch een paar belangrijke opmerkingen en aanvullingen te maken.

  • De draadloze schakelaars van LSC die bij de Action te koop waren hebben een andere chip gekregen en zijn daarmee op dit moment onmogelijk draadloos te hakken en op te nemen in het eigen netwerk. 
  • Google Photos/Foto's gaat met ingang van februari 2021 zijn toewijzing van de ruimte van foto's berekenen voor alle foto's. Tot dat moment kunt u nog even snel de schoenendoos legen want de bestaande uploads houden hun oude kosteloze status. 
  • Min of meer hetzelfde geldt voor de gratis online terabyte van de Nederlandse provider stackstorage. De gratis accounts worden ook in februari 2021 opgedoekt. U mag gewoon gaan betalen, het eerste jaar voor de halve prijs.
    Er stond een aardig overzicht van de kosten van cloudopslag in de digitale rubriek van de NRC/Handelsblad:
    https://www.nrc.nl/nieuws/2020/11/23/als-de-gratis-gigabytes-opraken-a4021080 
    Thuis draai ik een - relatief kleine - owncloud-server op een raspberry 3B en overweeg nu om er een tweede bij te zetten voor het geval dat...
    Nog mooier zou zijn om de tweede bij de buren of familie te plaatsen en die van de buren of familie bij jezelf
  • In eerste instantie bleken om nog onopgehelderde redenen de flatcable verbindingen van de Waveshare e-Ink-schermen onbruikbaar. De verbindingen met DuPont-draadjes werkten feilloos. 
    Maar om bij het kleinere 2in7b scherm de vier knoppen te kunnen gebruiken was echt de verbinding met de pinheader & flatcable nodig. 
    Uiteindelijk bleek dat toch ook te werken.
    Probleem was mogelijk een verkeerde driver in het voorbeeld. In die voorbeelden staan ook verkeerde dimensies opgegeven voor het aantal pixels horizontaal en verticaal en er blijkt een slecht begrip te bestaan van wat liggend of staand is (landschap, portret).

vrijdag 30 oktober 2020

E-papier/e-Ink

Om de spanning meteen weg te halen: uiteindelijk is het gelukt om op beide schermen beeld en tekst te plaatsen. Niet twee identieke schermen, maar een kleintje van 2,7 inch en een wat grotere van 7,5 inch, beide driekleurig - zwart, wit en rood van de Chinese firma Waveshare. 

afgebroken kabelklem

De grotere versie wordt geleverd met een flatcable met HAT waarvan bij het eerste gebruik meteen een kabelklem brak. Daar had ik dus niets meer aan. Beide versies hebben een HAT-koppeling en komen ook met een aansluiting voor draadjes die op de header pins van de raspberry pi passen.
Ik had ooit het lef om voor de raspi Zero zelf te solderen maar was niet geheel overtuigd van mijn werk. Dit zou een mooie gelegenheid worden om het te testen.
Met de HAT op de raspi Zero wilde het voor geen meter. Vanwege de twijfels over het soldeerwerk besloot ik over te schakelen naar een raspi 3 (ook met lan-verbinding). Helaas werkte ook hier de HAT niet. 

Maar los daarvan moest ik de aangeboden python code aanpassen op verschillende punten. Veel experimenteren met verschillende plaatjes en teksten leverde zicht op hoe een en ander zou moeten werken.

De eerste keer dat ik wat op het (grote) scherm kreeg was door met de DuPont-draadjes te verbinden. Dat zou later ook blijken te werken met de raspi Zero.  

Nu kwam het lastigste onderdeel, om op te frissen via interpret. Daarvoor moest een service account gemaakt worden bij (console.)developers.google.com. Met een wat verouderde beschrijving hoe dat te doen ben ik er uiteindelijk uitgekomen. Maar toen ik met de voorbeeldcode van https://github.com/XRobots/IoT-Message-Board aan de slag ging bleek dat ook de python gspread-module vooral voor de authenticatie vernieuwd is en dat ik de lokale oplossing van een log.csv niet nodig heb. Dat is dan ook meteen hetgeen nog moet gebeuren. Op Sheet2 elegant de oude inhoud van de gepubliceerde Sheet1 kopiëren zodat er alleen op het scherm geschreven hoeft te worden wanneer er iets nieuws op Sheet1 is ingevoerd. Dan kan er ieder kwartier of ieder uur met crontab gecontroleerd worden of dat nodig is. 

Bonus: De Chinezen van waveshare weten niet wat verticaal en horizontaal is!

De pythoncode is te vinden op mijn oude site.

dinsdag 6 oktober 2020

Foto's van de slimme telefoon halen

Met regelmaat krijg ik een overzicht van wat er zoal op mijn oude webstek gebeurt. En tot mijn verrassing worden er iedere maand nog flink wat pdf-bestanden gedownload. Vooral over hoe je je foto's van je (mobiele) camera op de pc/laptop o.i.d. krijgt. Die documenten zijn nogal belegen en niet gericht op de mobiele (android) telefoon.  

De meeste telefoons kunnen nog met een usb-kabel worden verbonden met pc/laptop en soms ook tablet. Maar de trend gaat naar zo min mogelijk ingangen van de telefoon. Een usb-kabel, maar ook een sdhc-geheugenkaartje geven/hebben toegang tot de telefoon. En de fabrikanten vinden dat niet leuk en doen er veel aan om die ingangen te blokkeren.

De wereld is behoorlijk veranderd. Zonder kabeltje zijn we mobiel verbonden met interpret en kunnen met een appje ervoor zorgen dat onze foto's gekopieerd (back-up) worden in de donkere wolk (cloud) bij bijv. google photos, google drive, of soortgelijke oplossingen van microsoft of apple. Zolang u de oorspronkelijke foto's niet wist is er sprake van een kopie. Komt u ruimte tekort en gaat u wissen dan bestaat die foto alleen nog in de wolk.

Heeft uw mobiele telefoon de mogelijkheid om een extra geheugenkaartje te plaatsen dan kunt u vaak kiezen om de foto's en filmpjes meteen op het geheugenkaartje op te slaan en dan af en toe het geheugenkaartje te kopiëren op een ander apparaat of te vervangen.
Bij mij is het voorgekomen dat mijn geheugenkaartje vond dat het was uitgeworpen, constateerde dat het er toch was en besloot zichzelf te formatteren en ik mijn foto's e.d. kwijt was.
Als je dit wilt voorkomen dan moet je zelf regelmatig de bestandsbeheerder (file manager) ter hand nemen en de bestanden kopiëren naar het geheugenkaartje. Ter zijde wil ik opmerken dat de meeste meegeleverde bestandsbeheerders tamelijk gebrekkig zijn en dus de fabrikanten en cloud-leveranciers in de kaart spelen.

Maar goed, kabeltjes en geheugenkaartjes zijn in onmin geraakt.
Wat dan? Nou, draadloos. En draadloos bestaat in de praktijk uit twee varianten. Wifi en Bluetooth. Bluetooth heeft een beperkter bereik dan wifi. 

Maar er is ook nog NFC en dat wordt soms aanbevolen door fabrikanten onder de naam Android Beam waarbij telefoons met de ruggen tegen elkaar worden gehouden. Waarbij de vraag is of je daar nu veel mee opschiet om je foto's veilig te stellen. Als het tweede toestel wel een NFC-chip heeft en ook nog een geheugenkaartje kan hebben, dan misschien wel. Maar lekker, ik weet het zo net nog niet. 

Met een oude telefoon of tablet is het vrij makkelijk om er een ftp-server op te zetten en die te gebruiken in plaats van een cloud-oplossing (buiten Europa). Maar dan moet je wel een paar stapjes zetten en bijv. leren omgaan met FileZilla of de app File Manager+ die overweg kan met locaties op afstand (remote locations).  Dit kan natuurlijk ook met een oudere pc of laptop of met een raspberry pi die in de versie Zero voor pakweg € 15 te koop is en zowel wifi als bluetooth aan boord heeft en voorzien kan worden van een flinke harde schijf. 

Andere mogelijkheden:

- Sandisk heeft een tijdje reclame gemaakt voor een (mobiele) harde schijf met ingebouwde draadloze voorzieningen, genaamd Connect Wireless.

- PirateBox, beschikbaar voor Raspberry Pi, sommige routers en oude laptops.De PirateBox is gegarandeerd onafhankelijk van internet en louter lokaal te gebruiken.

- OwnCloud of NextCloud voor, opnieuw de Raspberry Pi of oudere pc/laptops

woensdag 30 september 2020

miniDlna

Er staat een Kodi-systeem op een oude raspi B (met Nic en twee USB-poorten). Door mijn gerommel met de externe harde schijven zijn die schijven met muziek nu verbonden met een vrij nieuwe raspi 3B+. Nou kan ik natuurlijk als ik muziek wil horen die schijven weer terug brengen naar het Kodi-systeem, maar dat is nogal onhandig. Bovendien moet ik dan twee raspi's starten, twee maal energie gebruiken. Dat moest toch anders kunnen. 

MiniDlna leek een oplossing en zou zuinig met mijn systeembronnen omgaan. En, kon gekoppeld worden aan Kodi. Toevallig had PiMyLifeUp.com net een nieuwe instructie voor het opzetten gemaakt. Wat later bleek dat bijna alle instructies over het inrichten van een minidlna-server uitgaan van het later toevoegen van de media. Maar ik had al twee schijven met in verschillende mappen verschillende soorten muziek en video. Maar wie de tijd neemt om de instructie goed te lezen ontdekt in het deel over /etc/minidlna.conf dat daar rekening wordt gehouden met reeds bestaande verzamelingen media. 

Na het opnieuw opstarten en met de browser op :8200 kijken voor het resultaat, gebeurt er niets; Een lange tijd niets. De database met de media wordt blijkbaar niet opgebouwd. 

Blijkbaar wordt er bij de installatie een nieuwe gebruiker aangemaakt genaamd 'minidlna', lees ik in de minidlna.conf:

# Specify the user name or uid to run as (root by default).

# On Debian system command line option (from /etc/default/minidlna) overrides this.

#user=minidlna

# user=pi
----------------------

De tweede, met een # uitgeschakelde user is van een latere toevoeging die ook niets hielp. Daarna heb ik de nieuwe gebruiker 'minidlna' toegevoegd aan de groep 'pi' om te zien of dat zou helpen. Daarnaast heb ik 'pi' ook toegevoegd aan de 'minidlna'-groep. Niet dus. 
Volgens mij staat er in de eerste zin van het uitgelichte stukje conf-bestand "# Specify the user name or uid to run as (root by default)" dat het zwikkie loopt onder de root-account zolang je de # laat staan voor user=minidlna of user=pi. Hoe dan ook ik kwam geen steek verder. 

Totdat ik besloot om /etc/default/minidlna eens te bekijken. Een aanpassing voor 

# User and group the daemon should run as
#USER="minidlna"
#GROUP="minidlna"

USER="root"
GROUP="root"

betekende dat ik eindelijk in het browservenster :8200 iets van indexering zag gebeuren. ✌
En met VLC kon streamen naar mijn andere apparaten.

Echter, na een tijdje nam ik een kijkje in mijn bestandsbeheerder en zag dat bij mijn externe schijven ineens twee tmp-mappen verschenen waren, waarvan er eentje tmp1 werd genoemd. Nu had ik in het minidlna.conf-ig-bestand een wijziging aangebracht:

# Path to the directory that should hold the database and album art cache.
#db_dir=/var/cache/minidlna

db_dir=/media/pi/tmp/dbDlna

om te voorkomen dat mijn raspi-systeem vol zou lopen met de database.

Ik had twee partities tmp-s met in de ene een map dbDlna met kleine files.db van ca. 60 Kb en een andere tmp (tmp1) met een map dbDlna met als inhoud een files.db van ca. 60 Mb én een map genaamd art_cache.

De eigenaar en groep van tmp is root. De eigenaar en groep van tmp1 is root:pi.

Dat was terwijl minidlna liep met USER="root" en GROUP="root". Wonderbaarlijk genoeg liep dit goed, behalve dan dat door de 'hernoeming' de downloadmap voor transmission niet meer klopte. En, welk proces was verantwoordelijk voor die hernoeming. 

Met gParted hernoemde ik de partitie naar temp. De bestanden en map tmp wiste ik ook en ik startte opnieuw op. En hier begint het nu te wringen omdat ik niet helemaal zeker ben van wat er precies volgde. 
Ik besloot om de groep waaronder minidlna liep aan te passen naar "pi" om het meer in overeenstemming te brengen met hoe het bedacht was. Helaas voor mij was er opnieuw een schijnpartitie gemaakt en in de map dbDlna werd nu ineens ook een flinke index (database) opgebouwd. 


Blijkbaar had ik iets gemist. Bij gParted stond als koppelpunt /media/pi/temp1. De partitie ontkoppelen om daarna met mount aan te koppelen op /media/pi/temp. Vol spanning keek ik naar wat er zou gebeuren wanneer ik minidlna opnieuw zou starten. Er gebeurde gelukkig niks onverwachts.

vrijdag 25 september 2020

Download de app

De android-telefoon van mijn partner is een paar jaar oud en heeft niet zo heel veel geheugen. Ze krijgt met regelmaat e-mail met bijlagen. In de formaten .pdf, .doc,  of .docx, .odt. Alleen de pdfs kan ze makkelijk openen.

We hebben de gratis versie van WPS geprobeerd, maar daar werd ze van alle aanmoedigingen om iets te installeren of te proberen helemaal gestoord van. Bij een testinstallatie van OpenDocument Reader raakte ik al snel de weg kwijt en dat is geen aanbeveling voor zo'n app.

Maar wat dan? Iedere app die je installeert neemt ruimte in beslag en dat is lastig want het ding zit al behoorlijk vol met apps waarmee ze niet zonder kan. Het bleek dat de Google Drive-app al aanwezig was. Er stond zelfs al wat in zonder dat ze het wist.

Het is geen elegante oplossing, maar het werkt wel. Een bestand dat met de mail binnenkomt eerst en vooral opslaan. Het komt dan in de map/folder Downloads. Daarvandaan kan het met delen/share worden gekopieerd naar de gDrive.

Vanaf de gDrive kan het dan worden geopend. Naar behoefte de documenten uit de Downloads-map verwijderen.

Je vraagt je toch af waarom de mailapp zegt dat een document niet geopend kan worden. En waarom je niet meteen kunt downloaden in de gDrive. Zal wel iets met het verdienmodel van Google van doen hebben.

maandag 24 augustus 2020

Koffie op Kamp

We zouden gaan kamperen. Eén ding wist ik zeker, ik wilde mijn brander en koffiepot mee want ik ben gehecht aan versie koffie na het ontwaken.

Mijn oude vertrouwde MSR-brander was een paar jaar geleden ineens gaan lekken. Gezien de ouderdom keek ik niet meteen naar de reparatiemogelijkheden hoewel MSR bekend staat om zijn reparatie-setjes en losse onderdelen. 

Ik vond een universele pomp-vervanging die ik prompt bestelde. Het fikte niet als vanouds, maar een naald om de sproeier (jet vlgs MSR) door te prikken had ik ook al een tijdje niet meer. Het bleek een heel gedoe om een passend stukje metaal te vinden dat klein en stevig genoeg was om als prikker te dienen. Spelden en naalden uit de naaidoos waren veel te groot. Dunne electradraad was ook nog te dik.

Waar vind je een stevig en uiterst dun stukje draad dat bruikbaar is. Na een paar dagen droomde ik een oplossing. Mijn buurman is een fervente fietsfanaat en ik legde hem het probleem voor. Hij kwam meteen met dezelfde oplossing.
Uit een rem- of derailleurkabel!

Weet niet waarom, maar daar bleef het bij. We hadden het bedacht, maar niet gedaan. Ik rommelde verder met veel tikken van en blazen op de sproeier. Met behulp van onderhouds video's van de firma maakte ik de brander ook verder, voor het eerst, schoon. Uiteindelijk had ik het idee dat de MSR XGK het wel weer lekker deed.

Mijn favoriete brandstof is wasbenzine (white gas). In het VK had ik nooit white gas kunnen vinden maar wel white spirit (terpentine). Toen de wasbenzine uit de tank op was kwam er dus terpentine in de tank. Het brandde wel maar lang zo lekker niet en het zette ook veel klef roet af. De sproeier moest er regelmatig uit om schoongemaakt i.c. doorgeprikt te worden. Maar ik had geen doorprikker dus het bleef rommelen.

Toen ik weer thuis was ging ik op zoek naar een service kit - Expedition Service Kit XGK Expedition Stove. Die was niet zo gemakkelijk als de pomp te vinden. Maar bij de Zwerfkei in Woerden wel. Na een paar dagen opende ik vol verwachting het doosje. Er zaten vier sproeiers bij. Voor de XGK Ex die ik niet kan gebruiken en voor de XGK. Dacht ik. Deze nieuwe sproeiers zijn pakweg tweemaal zo hoog als de oude. De draad past in de brander, dus besloot ik de sproeier met de enkele letteraanduiding erin te draaien en te testen. Daar werd ik niet heel vrolijk van, hoewel er wasbenzine in de tank zat. Was dit nu wel de juiste sproeier? Ik bekeek de onderhoudsvideo's opnieuw en ineens viel me op dat de sproeier die ik zelden gebruikte XK erin gestampt had. Dat wil zeggen dat ik de G-sproeier gebruik. In de video is sprake van X en GK!

 

Voor mijn test zat er dus een verkeerde nieuwe sproeier in. De X is niet voor White Gas.
Maar ja, de hoogte van die nieuwe sproeier deugt mogelijk ook niet.

Ik heb contact opgenomen met MSR en ben nog in afwachting van hun antwoord.

In de service kit zit gelukkig ook een nieuwe prikker. Daarnaast de resultaten van het uitpluizen van een derailleurkabel, met rode vingergreep gemaakt door de buurman en andere staaldraadjes uit een 1 mm dikke staalkabel die ook geschikt zijn om aanslag uit de sproeiers te prikken.

Naschrift. MSR heeft wel gereageerd. Ze legden vooral de nadruk op de MSR Ex, terwijl op de verpakking toch alle 'XGK Stoves' worden genoemd. Uit hun reactie: "The Expedition Service Kit is new and for a XGK EX?" Nota bene het vraagteken. Nadat ik ze een foto van mijn XK-sproeier had gestuurd heb ik niets meer van ze vernomen.....

maandag 13 april 2020

Overmoed


Nadat ze volgens berichten op tweakers.net een paar maanden geleden slecht verkrijgbaar waren, vond ik ze begin april 2020 volop in de AC-tion-winkel: LSC Smart Connect Power Plugs (v2.0).
Het gemak waarmee ik met tuya-convert het slimme stopcontact uit de Chinese klauwen kon bevrijden, bracht me op het idee er nog een paar te verschalken. Een leuk cadeautje ook voor iemand die belangstelling heeft maar niet zo veel kennis. Dankzij behulpzame forumleden en facebookgroepsleden leerde ik dat het 'ombouwen' naar een ander lokaal netwerk geen probleem vormt. Bij de inrichting geef je op met welk draadloos netwerk verbonden moet worden. Maar als je de contactdoos meeneemt naar een andere locatie is dat netwerk niet meer in de buurt. Wat gebeurt er dan?  Nou, dan valt het apparaat terug op een standaard aanwezig netwerk dat je ter plekke kunt benaderen om het juiste draadloze netwerk in te geven. In deze paasdagen zou ik zeggen: "Eitje".

Zo haalde ik de eerste uit de kast om te behandelen. Het was allemaal zo makkelijk gegaan dat ik wel meende het te hebben onthouden, de stappen om te flashen. Alles ging goed totdat ik verbond met het lokale ip-adres van het apparaat en de Tasmota-template voor mijn neus had en de juiste wifi-netwerkgegevens in moest geven. Daaronder stond iets van een Web Admin Password en daar vulde ik ook wat in. Het apparaat ging herstarten en toen moest ik inloggen op de lokale website. Geen idee waarom en met welke gegevens. Lichte paniek. Trok het ding los en ging ermee naar de ruimte waar die zou gaan behoren, met een andere netwerknaam. Onzinnig.

En daar leek die niks te doen, zelfs het schakellampje werkte niet. Als de template nog niet aanwezig is, doet het lampje niks. Dat wist ik wel, maar het maakt het wel moeilijk om te zien of het apparaat in autoconfig/smartconfig/pairing mode staat. 👿. Het was me een raadsel wat er aan de hand was.
(Uit een gebruikersgroep kreeg ik een dag later te horen dat de loginnaam 'gewoon' admin is. Dat kan ik nu bevestigen.)

Dus pakte ik een tweede om het nu wel goed te doen. Alles leek weer goed te gaan. Opnieuw kreeg ik een inlogscherm voor mijn neus. Deze bleek nog wel een lichtende schakelaar te hebben, maar de 5 seconden ingedrukt houden om in de smart config te geraken deed het niet. 😕🙅
Totdat ik opmerkte dat de wifi op mijn raspi-tje was uitgeschakeld. Dat hersteld en ik vond zomaar een tasmota-xxxx apparaat in mijn netwerk waarop ik in kon loggen en de rest van de configuratie af kon ronden.

Krijg net bericht dat 3x in- en uitschakelen (van de spanning af) en dan de vierde maal op de stroom laten, dat dat de fabrieksinstellingen herstelt.
Device-Recovery/fabrieksinstellingen apparaat

Procedure

  1. Cut power from the device completely for 30 seconds
  2. Power the device on and off three times with intervals lower than 10 seconds and leave it on after fourth time
  3. Fast power cycle device recovery should activate and the device should be reset to firmware defaults

woensdag 8 april 2020

Houd afstand!

Vooral de gebiedende wijs is de laatste tijd volop in de publieke ruimte aanwezig. Verbinden op afstand kan goed met WiFi!
De laatste tijd zijn zowel de Aldi als de Action spullen voor de Home Automation aan het promoten. De Action doet dat met hun reeks LSC Smart Connect.
Sommige lampen, de deur-sensor en de power plug voeren het tuya-logo op de verpakking. Misschien wel allemaal, dat heb ik niet bekeken.
Niet alles met dit logo bevat een ESP8266-chip!
Het Chinese Tuya heeft in het verleden nogal hoog van de toren geblazen met hun militaire encryptie die ze zouden gebruiken voor hun thuis-automatiseringsprodukten (domotica). Ze bleken nogal lek en ook toen ze verbeterden bleven ze lek.
Fijn voor ons want zodoende kunnen al hun produkten waar de esp8266-chip in zit gehackt worden. En Tasmota, spant de corona. 
Wat je nodig hebt voor de hack is 1) een apparaat met mobiele verbinding (=wifi), dus mobiele telefoon, tablet, laptop e.d. 2) Een linux-computer, bijv de Raspberry Pi, die met apt updated (dus geen Arch) en 3) de lamp, power plug e.d.
De rgbw-led-lamp met E27-fitting die ik in mijn optimisme kocht toen ik het tuya-logo zag bevat helaas een andere chip en kan (nog) niet met tuya-convert bevrijd worden. Veel filamentlampen in de serie wel. 
rem_hopster Was bij tweakers.net de topicstarter in het forum Duurzame Energie en Domotica (DED)
https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1944054?data%5Bfilter_topicstarter%5D=1

Volgende zaken kunnen geflashed worden met o.a. tuya convert:

- LSC Smart Connect (plug)
- LSC Smart Connect Multicolor Spot GU10 (lamp)
- LSC Smart Connect RGBW (ledstrip)
- LSC Smart Connect Smart Filament LED (lamp)
- LSC Smart E14 RGB (lamp)
-
LSC Smart Connect PIR (bewegingsmelder)
en handmatig de deursensor

donderdag 2 april 2020

Toegangspunt of klant?

Met deze raadselachtige kop verhul ik het Engels dat van toepassing is op draadloze verbindingen. Access Point (AP) en/of Client.
Wanneer je een Raspberry Pi (raspi) zero w van ca. vijftien euro hebt geïnstalleerd, dan kun je met de ingebouwde wifi verbinding maken met een router. De router is dan het toegangspunt, access point. Dat is de normale situatie.
Maar je kunt ook, van de ingebouwde wifi, een access point maken. Dan kun je dus met je telefoon of tablet direct de raspi benaderen. Je kunt ook zeggen dat de raspi dan de functie van router vervult.
N.B.: Op interpret circuleren een paar handleidingen over hoe je beide typen van verbinding, naast elkaar kunt gebruiken. Ook op een raspi zero w.

Het leek me handig gezien het beoogde gebruik van de raspi om in ieder geval vanaf het begin toegang te hebben tot het apparaat/device. Omdat op korte termijn niet te verwachten viel dat er interpret zou zijn, moest de raspi zelf het toegangspunt voor nieuwe informatie zijn.
De documentatie hierover was prima en ik kon aan de gang. Desondanks kreeg ik het een dag lang niet aan de praat. Andere handleidingen werden bestudeerd. Totdat ik tijdens het nalopen van de verschillende configuratiebestanden ontdekte dat in de hostapd.conf, waar wpa=2 moest staan wpa2 stond. Vanaf dat moment had ik een toegangspunt op de raspi met een geheel eigen ip-adres en het deelde ook ip-adressen aan de apparatuur in de buurt uit, als dat gevraagd werd.

Fijn. Maar nog mooier zou het zijn wanneer ik kon schakelen tussen AP en de 'normale' klant-verbinding (met een router). Dus niet de hierboven beschreven situatie waarin beide tegelijkertijd bestaan, maar dat je kunt kiezen.
Daarover heb ik niet heel veel kunnen vinden. In het gevonden voorbeeld dat me een beetje op weg heeft geholpen is sprake van een raspi 3 die zowel ethernet als wifi heeft. Dus ben ik wat gaan sleutelen nadat ik ook een vraag in het forum van de rasberrypi.org had uitgezet.
Omdat het me ging duizelen van alle bestanden die nodig zijn om een netwerk in te stellen (configuratie) besloot ik om een overzicht te maken. Ik ben ermee gestopt, omdat ik niet meer kon volgen wat waarom werd gebruikt en al dan niet voorrang kreeg in de afhandeling.
Uiteindelijk heb ik in de /etc/wpa_supplicant/wpa_supplicant.conf drie configuraties aangebracht zonder de prioriteit te gebruiken. Ik kreeg toen de melding dat wlan0 geassocieerd werd met mijn voorkeurs wifi-netwerk, maar dat wlan0 geconfigureerd was met een ip-adres voor de AP. Dat ging niet werken.
Wachtend op een antwoord in het forum heb ik toen de configuratie voor interface wlan0, voor de AP uitgecommentaard en de statische toevoegingen voor de client ingevoegd.
Ik wacht met spanning af.

vrijdag 27 maart 2020

Vergeten nieuw


Vergeten nieuw
Toen ik een jaar of zeven of negen was waren we op vakantie in Zwitserland. Van tevoren was ons kinderen verteld dat het de moeite loonde om te sparen zodat we van ons zakgeld een horloge konden kopen. Dat deden we. Later bleek het niet alleen maar voordelen te hebben om voortaan altijd de tijd bij je te dragen. Op een dag kwam ik veel te laat voor het avondeten thuis. Nadat ik de keukendeur had geopend vond ik mezelf ineens onverklaarbaar op de trap naar de bovenverdieping. Ik had mijn vader, die zich achter het gordijn van de keukendeur bevond, niet op tijd gezien en die had me, voelde ik nu, een enorme schop onder mijn achterste gegeven.
Ik had nu toch een horloge, ik kon toch zien hoe laat het was. Mijn enige verdediging was dat ik zei, dat ik vergeten had te kijken.
Mijn schoonmoeder is ernstig dement. Zij vergeet dat ze vergeet.
Ze vergeet wat voor dag het is, ze vergeet dat ze moet eten, ze vergeet op tijd haar medicijnen in te nemen, ze vergeet hoe laat het is, ze vergeet in haar agenda te kijken.
In die agenda houden haar kinderen bij wat er op een dag gebeurt. Haar dochters vertellen haar dat ze die agenda het best op tafel kan leggen, maar ze bergt hem op in haar handtas en vergeet dat dan. En als ze dan in haar agenda kijkt – mam, dat staat in je agenda – dan vergeet ze wat ze daarin heeft gelezen.
Blijkbaar geeft de tijd structuur aan het leven. Er zijn uitgebreide klokken die niet alleen vertellen hoe laat het is maar ook wat voor dag en welk jaar. Als je nog een beetje geheugen hebt, dan kan het helpen te weten wat voor dag het is.
Een duidelijke klok kan daarbij helpen.
Een schoonzus had wat onderzoek gedaan en kwam onder andere met de ‘dayclock’ op de proppen. De dayclock is een app op een geprepareerde tablet. Het toont standaard de datum, de dagnaam, het dagdeel en de tijd zowel analoog als digitaal. Terzijde: in het reclamemateriaal zien we een dayclock met de aanduiding ‘Donderdag Middag’. Voor een oudere misschien een gruwel. Ze hebben maandagochtend, dinsdagavond en donderdagmiddag geleerd, als het goed is en zonder hoofdletters. Grote kans dat ze dat nog wel weten.
Rechts van de tijdsaanduidingen is een ruimte voor een foto. Alleen bij een abonnement. Net als de toegang tot het berichtengebied aan de bovenkant van het scherm. Veelgebruikte tekst op de webstek: “het is zo simpel als klokkijken”.
De app kent sinds enige tijd ook spraakmededelingen.
Vergeetachtigheid bij mijn schoonmoeder is helaas niet het enige probleem. Ze heeft een bloedhekel aan allerlei nieuwe dingen en aan alles waar veel knopjes aan zitten. De magnetron was jaren geleden nieuw, maar wordt niet meer gebruikt. Zat nog niet in het lange-termijngeheugen. De televisie heeft het gelukkig wel gehaald, maar alleen de publieke omroep. De rest heeft afgedaan vanwege die onvoorspelbare reclames. De medicijn-alarmklok heeft haar gebruik ervan niet overleefd. Mijn schoonzus en belangrijkste mantelzorger had een hele grote klok met dagaanduiding geregeld, maar die wilde ze per se niet in het zicht. Die hangt nu op een onlogisch hoge plek in de keuken.


Dus hoe krijgen we haar aan de dagklok?
Jarenlang was ik de ‘digitale klusjesman’ en de laatste jaren een enorme fan van de goedkope mini-computer Raspberry Pi – kortweg raspi. Die raspberry pi’ s kunnen ook de televisie, oud of nieuw, als scherm gebruiken. En de televisie staat al jaren op een kastje in de woonkamer. Dus geen nieuw apparaat in haar huis, maar de televisie gebruikt. Dat dacht ik dus. Zij het dat ze zou moeten leren om met de input-knop op de afstandsbediening een andere bron te kiezen dan het televisiesignaal. Dat zou vermoedelijk al lastiger worden.
De analoge klok werd in eerste instantie nagebouwd met canvas in html. De tekstaanduiding van dagnaam, dag, dagdeel en tijd werd er meteen onder neergezet op het canvas. Maar toen liep ik tegen een probleem aan om de tekst te verversen. Dat bleek lastiger dan gedacht. Inmiddels weet ik de oplossing.
Canvas voorlopig verlaten om in gewone html met de tijdsfuncties het tekstdeel op te bouwen.
Dat kon allemaal nog steeds in een redelijk statische webpagina afgehandeld worden. Zelfs foto’s, die lokaal opgeslagen zouden zijn, vormden m.i. niet een groot probleem.
Maar dan de mededelingen, zoiets als “Gijs en Zelda komen vanmiddag rond een uur of twee langs op de thee”, of “halfvijf: broeder komt langs om bloed te prikken”.
De statische kant wordt dan verlaten. Je moet toegang hebben tot het apparaat of een server om tekst aan te passen. Als je met html om kunt gaan is het op  't apparaat niet zo’n probleem. Maar als je niet met html om kunt gaan wat moet  je dan.
En toen kreeg ik een helder idee. Bij onze grote zoekboer wiens naam begint met een g, kun je, om niet, een simpele website starten. En als je dus een account bij de zoekboer hebt kun je ook een agenda maken. En die agenda kun je ook weer opnemen in je website. Die simpele website is gebaseerd op sjablonen en die sjablonen laten zich visueel vullen en aanpassen. Niks moeilijks aan.
Dat ziet er dan in de bewerkingsmodus zo uit:

Wil je het zien zoals gepubliceerd, dan klik je op het uitklappijltje rechts van de blauwe knop Publiceren en kiest voor ‘Gepubliceerde site bekijken’.
De kleinste raspberry pi, genaamd zero w, w van wireless, draadloos, heeft naast wi-fi ook bluetooth. Maar het gaat ons om de wi-fi. Dit kleine apparaat kan dus achterop een televisie worden bevestigd, of eronder en dan met de buitenwereld contact maken met de eigen website!
Voor de wi-fi had ik gedacht om met een van de buren af te spreken om voor een gering bedrag een verbinding met zijn/haar/hullies router op te zetten. Geen rare apparaten met knipperende lichtjes in haar huis.



De les
Wanneer je denkt dat iemand later mogelijkerwijs zo’n soort hulpmiddel nodig heeft, begin er dan in een heel vroeg stadium mee. Stel het niet uit. Dan is er nog tijd om te wennen aan nieuw gedrag op de afstandsbediening of een nieuw apparaat in huis.

donderdag 5 maart 2020

Agenda van de Buurthuiskamer Aduard

En toen. Toen bedacht ik dat het ook wel handig zou zijn om niet iedere maand de pdf met de activiteiten van de BHK-Aduard op te halen en te moeten openen en lezen.
Als iemand de agenda van de BHK-A bijhoudt dan kunt u die agenda opnemen in uw eigen agenda en kunt u zien wat er die dag gaande is in de BHK. Mooi toch.👀
Het beste doet u dit vanaf een computer, maar als die er niet is dan kan het met een telefoon of tablet. De rest van dit verhaal is geschikt voor zogenaamde Androïd-telefoons en -tablets. Dus geen apparaten met een afgekloven appeltje. Dat kon ik niet testen, maar een betrokken inwoner deed het met zijn appeltje en het werkte ook daar gewoon.
Nu zie ik u al meteen de google agenda-app openen, maar helaas, dat is niet de weg die we moeten gaan.
Dit moet gebeuren in een browser-venster, en liefst ook nog in google Chrome. U opent de browser en typt in de adresbalk: calendar.google.com. U ziet nu uw eigen agenda in de browser

In het browservenster kunt u ook gewoon uw afspraken en herinneringen beheren.
Net boven de onderste zwarte rand ziet u de tekst 'Mijn agenda's' staan. Veeg de linkerkant, met de maand en die tekst omhoog, zodat de agenda's beter zichtbaar worden.
In het plaatje hierboven is de agenda van de BHK al opgenomen en zichtbaar. Daar gaat het niet om, dat moet u eventjes vergeten. Het gaat om het plus+teken naast de tekst Andere agenda's. Die moet u aanklikken. U moet dan in het keuzemenu onder de muisknop kiezen voor Abonneren op agenda en komt dan in de instellingen. In het tekstvak Agenda toevoegen typt u dan het mail-adres van de Buurthuiskamer Aduard, bhkaduard@gmail.com. Dat is het.
Mocht u een vraag krijgen of Sync aan of uit moet, het moet AAN.

Wilt u om welke reden dan ook de agenda van de BHK niet willen zien, dan haalt u het vinkje links van de agenda-aanduiding weg. En zo gaat dat ook bij de onderdelen van uw eigen agenda, zoals Herinneringen, tasks/taken, Verjaardagen, Feestdagen in Nederland.
Als u dan toch bezig bent, dan kunt u meteen de afvalagenda van de gemeente in uw eigen agenda onderbrengen. Dat is in de blog-post hieronder beschreven.

Wanneer u klaar bent kunt u het browservenster sluiten en de agenda-app op telefoon of tablet openen. Alle gekozen agenda's moeten nu zichtbaar zijn!

woensdag 4 maart 2020

Afvalkalender

Pratend over de webstek van Dorpsbelangen Aduard kwam de kalender ter sprake. Zou het niet een goed idee zijn om daar ook de afvalkalender van de gemeente aan te koppelen?
Daar rondgekeken en gezien dat er een koppeling is voor zogenaamde iCal-bestanden. Helaas een appleproduct. Maar er zijn meer firma's die grip op ons leven willen krijgen en passende oplossingen leveren.

Zo bleek het verleidelijk makkelijk om de afvalkalender in mijn eigen Google-kalender (calendar) onder te brengen.
Het enige dat nodig is is de link (url) naar de iCal-gegevens van de gemeente die in het donkergrijze vlak voor onze postcode en huisnummer zichtbaar is.
Bij de afvalkalender worden die eerst nagevraagd voordat je de kalender op verschillende manieren kunt bekijken. Die linktekst ziet er wel overzichtelijk uit, zou je nu gewoon in die tekst een andere postcode en huisadres in kunnen voeren? Toen bleek dat er geen postcode of huisadres voor Dorpsbelangen te vinden was. Maar wel die van GKv Ontmoetinsgkerk. Ik vulde de postcode en huisnummer in voor een nieuwe agenda, maar kreeg niks te zien. Ter controle ging ik terug naar de afvalkalender van de gemeente en vulde het daar ook in. Het antwoord was: "Geen data beschikbaar voor de opgegeven postcode". Dat was duidelijk. Maar met een ander gewoon huisadres kreeg ik op de website van de afvalkalender wel een nieuwe kalender te zien.

Dus open je G-Agenda, ga naar andere agenda's, je komt in instellingen en kunt daar dan de url https://afvalalert.nl/ics/9831../hsnr/.ics invullen. Met op de puntjes dus de lettercode van de postcode en bij hsnr het huisnummer.

dinsdag 3 maart 2020

Wachtwoord kwijt? (linux)

Een tijdje geleden kreeg ik ineens de vraag of ik misschien nog het wachtwoord van een gebruiker op Mint wist. Bij de installatie van dat systeem weet ik nog dat ik goed gewaarschuwd had, het desnoods ergens te noteren. Bij mij helpt het regelmatig om er een nachtje over te slapen. Dan sta ik op en weet weer wat ik gisteren niet kon bedenken.
Toch maar even gezocht en gevonden:
Herstel het gebruikerswachtwoord op Linux (engels)

Op de webstek Makkelijke Linuxtips staat een heel verhaal over de bootmanager van Linux: Grub. 

Mijn eigen notities naar aanleiding van deze zoektocht, niet per se volledig, meer als geheugensteun.
Advanced options for ....(Manjaro Linux)
[e]dit
(splash) rw init=/bin/bash
F10 (to boot) of eerst F2 voor grub-cli
evt. sync uitvoeren

donderdag 27 februari 2020

Onderhoud

Afgelopen week werd ik aan mijn jasje getrokken door de firma google die me erop wees dat er iets mis was met een webstek. Dat kon goed kloppen, want die heb ik opgeheven. Toch was het interessant om de rapporten die ze over je geregistreerde sites maken eens beter te bekijken.
Via dezelfde bron werd ik er in het afgelopen halfjaar op gewezen dat er behoorlijk wat oude zooi van me nog steeds met regelmaat wordt bekeken en dan heb ik het over pagina's op de webstek bij hccnet waarvan het merendeel afkomstig is uit 2006 en 2008. Dan hebben het nog over XP e.d. Reden om op de index-pagina te vermelden dat niet alleen ik maar ook de zwik ernstig is verouderd.
Waarbij de vraag natuurlijk is hoe lang dit nog zal kunnen bestaan. Want de gastheer is XS4ALL en daar staan dingen te gebeuren.
Hierbij kondig ik vast aan dat er binnenkort een nieuwe versie voor windhoos 10 komt over hoe foto's van de camera te halen en hoe foto's op een usb-stick te schuiven; met wat de Duitsers zo mooi Bordmitteln noemen - dus zonder extra programma´s, plug-ins e.d. Gewoon met wat je al aan boord hebt!

En, dat er nog een webstek uit een tienjarig verleden rondzwierf, namelijk een voorbarige testsite (met een fraaie foto van onze stulp). En op de testsite staat een link naar de wiki-testsite van (opnieuw) XS4ALL, die niet meer bestaat. Blijkbaar heb ik meer mogelijkheden om te publiceren dan ik vermoedde.

donderdag 20 februari 2020

Manjaro installatie

Manjaro 18.1

Ik was nogal enthousiast geworden van wat ik zag bij een start vanaf een usb-stokje en besloot om de Mint 19.3 van een HP Pavilion G6 uit 2013 te vervangen door Manjaro 18.1.5.

 opstarten vanaf stickie
Zoals goed te zien is verdient de bootloader Grub de nodige aandacht met wel 5 oude ingangen voor ubuntu/mint



 Toetsenbord kiezen
Er is gekozen voor VS met € op 5


 Partitie ruilen
Goed opletten dat de juiste partitie wordt gekozen





 Keuze van office-pakket
LibreOffice natuurlijk


 Installatie
Vermelding van de 3 package managers

!!!



 Updaten
Na de herstart en nu dan de opstart vanaf de harde schijf komt het updaten van de verse installatie meteen aan de orde.















Daar stond het dan, een nieuw bureaublad. Er zijn een paar dingen die ik regelmatig gebruik en niet standaard zijn. Zoals inloggen met SSH, sshfs om externe mappen lokaal aan te binden, Ik bedacht dat ik moest controleren of Transmission wel standaard aanwezig was. Kennismaken met pacman verliep redelijk door de wiki te raadplegen.
Voor SSH volge ik de volgende link
http://www.tuxfixer.com/configure-ssh-service-in-manjaro-linux/
Een herstart van het systeem was nodig om ook met sshfs te verbinden.

Met efibootmgr heb ik opruiming kunnen houden in de bootopties die zichtbaar zijn in het bovenste plaatje. Het ziet er een stuk opgeruimder uit nu. En het voorkomt vergissingen waardoor ik met grub> eindig of in windhoos uitkom terwijl ik manjaro wilde.


dinsdag 18 februari 2020

manjaro18-1 starts from usb stick on an old laptop.

HET grootste probleem om met een live versie van een Linux aan de gang te gaan is altijd dat je uit moet zoeken hoe je nu opstart vanaf een usb-stokje (stick). Dat is lastig. Als ik het eenmaal heb uitgezocht markeer ik de desbetreffende toets op het toetsenbord met een plakbandje of post-it of met een markeerstift. Dan hoef je het niet nogeens uit te vogelen.
Dit is louter een demonstratie van hoe het proces dan verloopt. In dit geval van een Manjaro 18.1 XFCE versie. Manjaro is een zogenaamde Rolling Release versie. Dat wil zeggen dat er niet echt een stabiele versie is die vaststaat. Dat wil niet zeggen dat het niet stabiel is. Je kunt veranderingen, toevoegingen ook grondig testen voordat je ze vrijgeeft. Het is een andere manier van ontwikkeling. Zelf heb ik de neiging om het 'bleeding edge' te noemen.

Toch jammer dat er geen LibreOffice aanwezig was. In het afgelopen jaar hadden de ontwikkelaars besloten om voortaan LibreOffice als voorkeur mee te geven in plaats van FreeOffice. En jammer ook dat ik zo weinig ervaring heb met op Arch gebaseerde systemen. Ik probeerde wat na wat zoeken maar dat liep telkens vast. Bruut de stroom uitschakelen was het enige dat overbleef. Telkens kon ik toch weer van mijn stickie starten.;-)👍
Toen vond ik op https://averagelinuxuser.com/10-things-to-do-after-installing-manjaro/ mogelijke aanwijzingen hoe om te gaan met pamac-manager, de grafische software-manager van Manjaro. De aanbevelingen daar lopen achter op de ontwikkelingen, maar goed, ze geven wel een indruk van wat mogelijk was. Bovendien had ik bij het opstarten gezien dat de Snappy daemon geïnstalleerd was en bij LibreOffice had ik ook gezien dat ze Snap-pakketten leveren. Er was hoop dat het ging lukken. Zoals gewoonlijk was het wat gepiel, maar het is gelukt:






















Onderweg heb ik wat schermafdrukken gemaakt - ja, dat kan ook - en in de map Pictures achtergelaten. Ik was afgelopen week bij een voorlezing over serendipiteit, iets vinden terwijl je op zoek bent naar iet anders; een toevallige vondst. Nadat ik het dus niet echt meer nodig heb vond ik: een overzicht van pamac (visueel) en/of pacman (opdrachtregel, cli), de software-manager: https://wiki.manjaro.org/index.php?title=Pacman_Overview Lees het goed!

Op een ander stickie heb ik al een paar weken ZorinOS staan, ook zo'n vlotte vervanger voor al die mensen die van windows 7 af moeten en geen windhoos 10 willen. Daar was OpenOffice geen probleem, maar ja, dat is ook Debian-gebaseerd en daar heb ik wel genoeg ervaring mee.

In het hoofd kwam ook Elementary(.io) langs. Daarvoor moet je iets betalen, maar ik heb geen kredietkaart om een paar dollars naar ze over te maken, om iets te testen.