Vergeten dat en wat je vergeet. Dat is waarbij we willen helpen, want mijn schoonmoeder is ernstig dement. Eerder al hebben we oplossingen bedacht met -al dan niet commerciële - oplossingen met tablets; minicomputer met TV als beeldscherm, waarvoor een makkelijk te updaten webpagina bij google werd aangelegd.
Na het lezen van een artikel over het updaten van een e-Ink-scherm via interpret werd ik nieuwsgierig naar wat een e-Paper- of e-Ink-scherm is. Een in het oog springend voordeel van een dergelijk scherm is dat er na het schrijven van een tekst of afbeelding geen stroom meer verbruikt wordt door het scherm. Vooral van belang als er met batterijen of accu's gewerkt wordt. En computer en voeding kunnen na het schrijven van het scherm ontkoppeld worden. Een (mogelijk) nadeel is dat het slechts 2 of drie kleuren kent. Aan meer kleuren wordt druk gewerkt. Ze zijn erg licht in gewicht. Zo licht dat ik meende de versie van 2.7 inch op een mondkapje te kunnen (veiligheids)spelden.
Afijn, in de post van 30 oktober, hieronder, wordt e.e.a. ook behandeld.
Schoonmoeder heeft aan hekel aan allerhande knopjes en technologie. De afstandsbediening van de tv is genoeg. Maar moet niet veranderen. Haar telefoon wordt intensief in leven gehouden omdat een nieuwe rampzalig zou zijn.
Ze vergeet dat haar kinderen telkens erop hameren dat ze haar notitieboekje gebruikt. Als ze al weet waar het is, vergeet ze regelmatig er in te kijken. Maar naar de tv kijkt ze. En als we nu eens een klein schermpje naast de tv zetten met daarop belangrijke boodschappen, die we ook nog regelmatig kunnen verversen, dan zou dat een geheugensteun kunnen zijn.
