Ik hou wel van glas. Zelfs dat laboratoriumglaswerk vind ik mooi. Dus bekeek ik het Schott-maatbekertje van 100 ml uitvoerig.
Maatstreepjes voor 20, 40, 60 en 80 ml.
Niet voor 100.
donderdag 27 november 2008
de maat nemen
Ik hou wel van glas. Zelfs dat laboratoriumglaswerk vind ik mooi. Dus bekeek ik het Schott-maatbekertje van 100 ml uitvoerig.
Maatstreepjes voor 20, 40, 60 en 80 ml.
Niet voor 100.
zaterdag 22 november 2008
Sleutels
Al jaren heb ik een pracht doosje staan. Een doosje net iets groter dan een ouderwets pakje sigaretten van 25 stuks. Het is Een Linksys NSLU2, een NAS, voorzien van unslung-firmware; om de potentie van het apparaat beter te benutten. Het fungeert als NAS, webserver, ftp-server, sambaserver. Maar deze versie loopt af fabriek op de halve snelheid. Gezien zijn leeftijd dacht ik dat het nu wel eens tijd was om hem 'op te voeren'. Door een weerstand te verwijderen komt'ie op 266MHz. Een grondig Duits NSLU2-forum biedt vaker de betere oplossing dan het standaard (Engelstalige) NSLU2-forum. (ook al heb je een andere NAS, kijk dan toch eens hier en op het Duitse forum).
Een van de problemen die ik had betrof het benaderen van OOo Base-databases als ik onder Ubuntu werkte. Ook SaMBa bracht geen oplossing. Inmiddels een bekende bug van OOo. Op de todo-lijst stond dus het eens met NFS te testen. Dus werd de unslunged NAS nu ook NFS-server.
Vroeger, toen er nog geen Ubuntu was, heb ik wel eens voorzichtig onder Suse met NFS bestanden gedeeld (NFS = Networked File System). Dat liep toen vlotjes.
Maar nu is er Ubuntu. Hoe dat nu met Ubuntu (8.04 lts) zit kun je nalezen. In hoofdstuk 12, getiteld “File servers” van de officiële Engelstalige documentatie staat het.
Dat valt wel mee denk je dan...
Totdat het niet werkt. Nou ja, ik zie wel bestanden, maar heb geen rechten om ze te openen of te bewerken. Ergens lees je dan dat je kunt chown'en. Maar later ontdek je dan dat je met je chown echt, daadwerkelijk het eigendom op de oorspronkelijke bestanden hebt aangepast. Op zich logisch, maar gemakkelijk over het hoofd te zien.
Dat is dus echt niet de bedoeling want dan heb je daarna elders problemen (wet van Murphy).
Na wat zoeken blijken de uid en gid bij NFS erg belangrijk te zijn. Die uid en gid zijn op de unslungserver heel anders dan op de Ubuntu-klant. Omdat ik vaker werk met Ubuntu dan met de Unslung en het me al moeilijk genoeg is om één Linux bij te houden, leek het me zinnig om te kijken of het makkelijk is een 'group id' aan te passen aan de Ubuntu-kant. Dus een nieuwe groep gemaakt en dan blijkt inderdaad dat je in Ubuntu makkelijk het gid aan kunt passen aan de behoefte. De namen van de (hoofd-)gebruikers op beide systemen zijn gelukkig al gelijk. Gewenste leden worden aan de nieuwe groep toegevoegd. En Bingo!
Via het onvolprezen Nederlandse Ubuntuforum had ik bij http://www.akker-huis.nl/ubuntu-nfs-bestanden-delen.php een handleiding gevonden voor twee Ubuntumachines. Het voor mij belangrijkste stukje handelt over 'exportfs -a' of soms nog beter 'exportfs -ra'. Als je het bestand op de server - meestal te vinden in /etc - 'exports' wijzigt dan doe je er goed aan daarna de opdracht 'exportfs -ra' te geven! Het exports-bestand bevat de gegevens over welke bestanden op de server geëxporteerd moeten worden en met welke rechten/mogelijkheden dat gebeurt.
Een regel uit het exports-bestand:
/public 10.0.0.0/8(rw,sync,no_root_squash)
De uitgebreide Engelstalige NFS-handleiding vindt u hier: http://nfs.sourceforge.net/nfs-howto/. Met enig zoeken op interpret is er ook wel wat in een andere taal te vinden.
Toch meer gedoe dan ik had verwacht. Maar dat had ook te maken met de eigenzinnige unslung.
Tevreden zat ik daarna te lezen op het ubuntuforum en kwam daar een vraag tegen over:
Bestanden delen tussen twee ubuntu-pc's. Ik wilde niets liever dan mijn net verworven kennis delen; daar is een forum voor. Het was het probleem waarmee ik bezig was geweest. Nou ja, bijna, want ik had twee verschillende *nixxen en niet twee ubs. Ik leverde mijn bijdrage en werd daarna geconfronteerd met opmerkingen hoe makkelijk het allemaal is met SSH en SFTP. Hmm?
Secure Shell (SSH) en alle mogelijkheden die het biedt hebben al jaren mijn aandacht, maar ik had nooit de tijd en/of ambitie me daar eens lekker mee bezig te houden. En Secure File Transport Protocol is dan zo'n veilige uitbreiding. Ik FTP nog wel eens, gewoon vanaf de commandoregel en gebruik dan maar een paar commando's. Je kunt je bestanden verplaatsen over een netwerk. Het heet niet voor niks ...Transport protocol. Niet wat ik versta onder het 'delen van bestanden'
Het kriebelde.... In de FullCircleMagazine (http://fullcirclemagazine.org) van november 2008 op pagina 12 staat nota bene een artikel genaamd: “A Secure Network Drive”, geschreven door Darrin Auxier.
“I often find myself wanting to share files between my main PC and my laptop.” “.... I've found that the best solution is sshfs: it combines the security of SSH with the simple usability of a file system.”
Wat!?
In deze how-to van 2 bladzijden wordt duidelijk uitgelegd hoe twee smaken ubuntu met SSHFS worden verbonden. Hmmm, kan dat ook met de unslung? Na flink wat grutten op de twee eerder genoemde nslu2-bronnen leek het te moeten kunnen lukken. Hoofdbestanddeel was de pagina
UseOpenSSHForRemoteAccess alwaar verderop onder het kopje 'Remote access to files over SSH' het aankoppelen (mounten) van een extern bestandssysteem aan de orde komt. Voor de unslung moet dan het pakketje 'openssh-sftp-server' geladen worden. Opnieuw komt dus de SFTP-server om de hoek kijken. Het blijft me verbazen en intrigeren. We zullen zien! De nslu2-linux-pagina gaat in het begin vooral over het benaderen van de unslung via Putty. Putty is een ssh-client voor de windowsomgeving. Die gebruikte ik al, maar alleen om middels het wachtwoord verbinding te zoeken.
En daar komt nu de kracht van SSH om de hoek. Wachtwoorden zijn vaak onveilig. Als je nu een heel cryptisch en lang wachtwoord kunt maken, dan is dat veel veiliger. Alleen heb je een probleem om het te onthouden en dan ook nog foutloos en blind te typen. En daar komt de sleutel (key) in het spel. Met bijv. RSA-encryptie kun je enorm lange sleutels maken. Meervoud, want je maakt een publieke en een privé-sleutel. De publieke maak je bekend, deel je, op de server en bij het kontaktmaken vertel je waar je private sleutel staat. Je hoeft dus niet zelf die vreselijk lange wachtwoorden in te typen. En dat alles op een superveilige manier geregeld met SSH.
In het kort:
- Genereer de sleutels m.b.v. ssh-keygen of het hulprogramma van Putty hiervoor, Puttygen
- Type in het commentaarvak van Putty's keygen de gebruikersnaam en server;
- bijv 'alhier@unslung'
- Sla de sleutels in verschillende bestanden op (Putty's keygen heeft daarvoor knoppen)
- Zorg dat de publieke sleutel aan de serverkant bekend wordt
- Vertel aan Putty in welk bestand de private sleutel staat en maak verbinding.
- De allereerste keer wordt dan ter verificatie de 'passphrase' afgevraagd die je hebt opgegeven bij het maken van de sleutels. Die passphrase moet je dus ook wel ergens noteren, of over een wonderbaarlijk geheugen beschikken.
- Daarna kennen server en client elkaar.
Als je tijdens de uitvoering bij de opdracht “Enter file in which to save the key” alleen een bestandsnaam invult dan komt het bestand gewoon in je thuismap. Mijn ervaring is dat je het moet lezen als geef een Enter zodat die id_rsa-bestanden gemaakt worden op de beschreven en gewenste locatie.
Mijn unslung-server wil de publieke sleutels in het bestand
'/user-homedir/.ssh/authorized_keys' hebben staan. Van de verschillende machines en gebruikers moeten de publieke sleutels daar onder worden gebracht. Iedere sleutel op één regel!
Dat is best nog een opgave. Helemaal omdat de Ubuntu-machines een rare, afgeschermde 'root'-gebruiker hebben. Ik kwam er zelf niet uit en heb de vraag maar weer eens op het ubuntuforum gesteld: ssh: automatische sleutel en inloggen als root.
Nu, nu de antwoorden van het forum verwerkt zijn, kan ik zeggen dat het wel mee valt.
Natuurlijk kwamen er opmerkingen dat het niet de meest veilige manier is om als root in te loggen op een extern of remote systeem. Terecht.
Maar wat onder windows met Putty geen probleem was moest ook onder Ubuntu geen probleem worden!
Voor het dagelijks werk kan ik nu superveilig verbinding maken en mijn bestanden, vooral mijn Ooo-databases vanaf de ubuntu-client vullen.
De map waar de sleutels staan onder linux is de verborgen map .ssh in de home-dir die alleen voor de eigenaar alle rechten heeft (700). De bestanden daarin moeten alleen leesbaar (600) zijn. Als dat deugt, dan kunt u via de menu-ingang Locaties kiezen om onder Verbinden met Server de juiste gegevens in te vullen en te verbinden.
Geweldig. Hoe prachtig ook, maar het is nog geen aankoppeling (mount) van het externe bestandssysteem.Voor SSHFS moet op de server openssh-server draaien.
Voor de unslung NSLU2 is dat iets anders (openssh-sftp-server). Op de klant komen openssh-client, fuse-utils en sshfs. Vergeet vooral niet jezelf aan de fuse-groep toe te voegen. Start a.u.b. opnieuw op om problemen met fuse te voorkomen.
Geef in de terminal op de client het commando:
sshfs gebruikersnaam@ip-adres.v.server:/ /home/gebruikersnaam/aankoppelpunt
of
sshfs peter@20.12.19.53:/peter /home/peter/sshfs-koppel
En warempel, dat werkt. Als een tierelier!
De auteur Darrin Auxier noemt als voordelen:
- automatisch versleutelde communicatie m.b.v. SSH
- iedere map is aan te koppelen zonder herconfiguratie; zolang je maar toegang hebt tot een of andere map, wordt het hele systeem aangekoppeld.
- werkt ook via internet
(Aan een paar kleine zaken die in het FullCircle-artikel ter sprake komen ben ik voor het gemak voorbij gegaan.)
Nog meer info:
https://help.ubuntu.com/community/SSHHowto
Engelse wikipedia info over publieke sleutel encryptie
How to Mont a Remote Folder using SSH on Ubuntu :: the How-to Geek maar deze is niet meer up-to-date waar het fuse, i.c. fusermount betreft.
© Peter Blok
donderdag 13 november 2008
FOUTJE!
N.B.: Virusscanner AVG in de fout!
Helaas is er een vervelend probleem opgetreden met de combinatie van AVG en Windows XP. Veel mensen krijgen hun pc niet meer aan de praat sinds een kleine week.
Volg de aanwijzingen in deze link van AVG zelf
http://www.avg.com/nl.faq.num-1574#faq_1574
Of deze
http://www.nucia.nl/forum/showthread.php?t=42813
Komt u er niet uit, bel me dan op 050 4031560
Helaas is er een vervelend probleem opgetreden met de combinatie van AVG en Windows XP. Veel mensen krijgen hun pc niet meer aan de praat sinds een kleine week.
Volg de aanwijzingen in deze link van AVG zelf
http://www.avg.com/nl.faq.num-1574#faq_1574
Of deze
http://www.nucia.nl/forum/showthread.php?t=42813
Komt u er niet uit, bel me dan op 050 4031560
dinsdag 23 september 2008
Wonen tussen de Weilanden
Als ontvolking dreigt of een feit is en je als bestuurder ambitie wilt tonen, dan probeer je het tij te keren. Je gaat woningen bouwen. Je vraagt je niet af waarom de regering geen Zuiderzeelijn wil. Je ontkent de conclusies van economische analyses en gaat woningbouw doen.
Van die mooie nieuwe 'jaren dertig-stijl' woningen. Met niet te veel ruimte ertussen, want je wilt waar voor je geld. De middenklasse wil koopwoningen met comfort en die bedien je.
Dan ga je met een groot bord langs de weg roepen dat jij hebt wat iedereen wil:
Wonen tussen de weilanden. En warempel je ziet geplande kleine bouwblokken tussen de weilanden. Je woont dan tussen de weilanden.
Maar zie je ze ook?
Met het gemak waarmee woonwijken tussen de weilanden worden gecreëerd worden ook de om- en aanliggende bruggen en spoortaluds verhoogd.
En bomen gerooid.
Weinigen hebben het over het uitzicht. Zij het snelwegpanorama, zij het fietspanorama.
Maar ik wil bomen tussen de weilanden
Mooie bomen die me uit de wind houden. Mooie bomen die de herrie van de auto's dempen en verstrooien. Mooie bomen die zuurstof produceren. Bomen die de felle koplampen uit mijn gezicht houden.
----------------------
Quizvraag: staan de bomen op de foto voor het comfort van de fietser aan de goede kant van de weg??
Van die mooie nieuwe 'jaren dertig-stijl' woningen. Met niet te veel ruimte ertussen, want je wilt waar voor je geld. De middenklasse wil koopwoningen met comfort en die bedien je.
Dan ga je met een groot bord langs de weg roepen dat jij hebt wat iedereen wil:
Wonen tussen de weilanden. En warempel je ziet geplande kleine bouwblokken tussen de weilanden. Je woont dan tussen de weilanden.
Maar zie je ze ook?
Met het gemak waarmee woonwijken tussen de weilanden worden gecreëerd worden ook de om- en aanliggende bruggen en spoortaluds verhoogd.
En bomen gerooid.
Weinigen hebben het over het uitzicht. Zij het snelwegpanorama, zij het fietspanorama.
Maar ik wil bomen tussen de weilanden
Mooie bomen die me uit de wind houden. Mooie bomen die de herrie van de auto's dempen en verstrooien. Mooie bomen die zuurstof produceren. Bomen die de felle koplampen uit mijn gezicht houden.
----------------------
Quizvraag: staan de bomen op de foto voor het comfort van de fietser aan de goede kant van de weg??
zondag 3 augustus 2008
RE-Creatie
Vlak voor ik een weekje ging kanoën met een vriend begonnen we met de e-mailactie voor de iepen en beukenhagen langs de Friesestraatweg annex Fietspad+. Nog even snel moest er een website geregeld zijn waar de voorbeeldtekst te vinden was (www.exeit.com).
Bij terugkomst beginnen de consequenties langzaam door te dringen. De Midweek heeft onze actie op de voorpagina. Het Dagblad van het Noorden zou ook iets doen. Maar ja, ik ben afgesneden van de wereld geweest, want heb in de kano geen internet.
We zijn uit Garnwerd vertrokken via de route binnendoor. Richting Sauwerd, dan linksaf naar Wetsinge, over de Wetsingermaar en dan weer naar links de Oude Ae op, waarbij we uit moeten komen tussen Winsum en Onderdendam. Uit meerdere monden hebben we gehoord dat het zo'n mooie rustige route is.
Nu begrijpen we dat. Ze hebben namelijk een val bedacht en gemaakt vlakbij de uitmonding van de Oude Ae op het Winsumerdiep.
Bij de "stuw / dam / duiker (bevaarbaar)" volgens de kanokaart van Groningen (uitg. buro Pro-Grun'n, Winsum) in de Wetsingermaar hadden we al kennisgemaakt met een soortgelijke constructie (zie foto hierboven).
Het grote verschil met die bij het Winsumerdiep is een paar centimeter en een klapwerk dat niet werkt.
Ik heb de engerd die dit bedacht heeft vervloekt. Geen aanduiding over de maximale breedte waarmee deze route te varen is. Noch een kano-overhaalplek in de buurt van die kanoval in de Oude Ae.
We voeren ons dus muurvast in de val. Vriend E. toonde zich van zijn beste zijde, wurmde zich uit de boot en ging op de 'kantelkant' staan stampen. Totdat er water leek in te stromen die de kano weer wat lift gaf. Toen moest'ie nog schuin om door de engte te kunnen.
Je vraagt je echt af wat de zin van zo'n contraptie op die plek is. Het enige wat we bedachten is het weren van boten. Maar kijk dan effe naar de breedte van kano's en canadezen die je wel wilt tolereren.
Nu snappen we waarom het zo rustig was onderweg.
We konden door naar Winsum.
Winsum is van veel gemakken voorzien. Helemaal als het stortregent. Winkels en een prachtige bieb. In biebs kun je meestal wel internetten voor een prikkie. En anders wel op hete plekken als terrassen, campings (Roodehaan) en hotels. Maar we hebben geen schootcomputers mee. Een pc in de bieb biedt dan uitkomst.
(Wilt u zelf een hotspot kijk dan eens op www.fon.com of http://nl.wikipedia.org/wiki/Fonera)
De DvhN van zaterdag ligt daar ook nog. Driemaal doorgescand maar niks gevonden over de e-mailactie voor een natuurlijk beter Fietspad+.
Het klaarde op, de bieb sloot en we gingen een hapje eten in de herberg naast de bieb.
De campinghouder te Winsum wist nog te melden dat het 'ding' verleden jaar helemaal niet werkte. Hij heeft toen met de lokale kanovereniging nog wat aangekaart...
zaterdag 26 juli 2008
Mooie bomen
Mooie bomen moeten er komen. Langs de Friesestraatweg, van Leeuwarden naar Groningen.
Te beginnen van Zuidhorn naar Groningen.
Daar had al het Fietspad+ moeten liggen.
Zo'n megaproject is lastig te plannen en heeft dus wat vertraging opgelopen.
Want het is niet alleen het fietspad dat aangepakt gaat worden. De bruggen over het Van Starkenborghkanaal moeten ook opgehoogd. En als je dan toch infrastructureel bezig bent en al 50 jaar denkt dat een rondweg ook wel handig is voor het dorp Aduard, dan is het niet simpel meer.
Gelukkig maar, want nu hebben we de tijd om aan te geven wat een confortabel fietspad voor de meeste fietsers inhoudt.
Zoveel mogelijk uit de wind lijkt me. En die komt ook nu nog meestal uit het zuidwesten.
Fietspad+ moet aan de zuidkant van de Friesestraatweg komen en dus kan er aan de zuidkant van het fietspad ook wel beschutting komen. Mooie groene beschutting in de vorm van beukenhagen. (Een beukenhaag is iets anders dan een haagbeukenhaag weet ik inmiddels) Lekker dicht en compact en sociaal veilig. Als onverlaat verstop je je daar niet gemakkelijk in. Als de hoogte dan ook nog zodanig is dat diezelfde onverlaat er niet overheen kan hupsen, dan komen we al in de buurt van een beschutting voor fietsers.
En dan zijn er mensen die hun snelwegpanorama heel anders voorstellen dan het nu is. Dat zijn hele rare mensen die het niet erg vinden om te genieten van hun verplaatsing van A naar Beter. Die graag iets aantrekkelijks door de voorruit zien.
Een fraaie landschapsboom bijvoorbeeld. Bij voorkeur de iep. Die iep was vaak ziek. Maar daar hebben ze iets op gevonden, schijnt.
Ik ben al blij als ik een plataan van een kastanje kan onderscheiden. Maar als ik op de fiets langsrij denk ik wel 'mooie boom' maar nooit fijne iep. Wat voor bomen staan er dan nu zoal. Mooie bomen langs weg en fietspad wist ik wel te vinden in de buurt. Maar waren het ook iepen? Foto's gemaakt en voorgelegd. Navraag gedaan. Wat blijkt: er staan ook mooie essen langs de weg. En er hebben ook veel eiken gestaan op de Friesestraatweg. Die stukje bij beetje - om onbekende redenen - uit het panorama zijn verdwenen. Boze Buurman, die altijd fietst, heeft jaren geleden daarover al zijn beklag gedaan.
Nog een belangrijk gegeven is dat ik niemand heb gehoord die was aangevallen door een es, eik of iep. Wel bestaat er een risico op vierkante wielen.
Nu is er een e-mailaktie waarin we de provincie en de gemeente vragen om een beschut fietspad en een landelijk beiepte Friesestraatweg.
Het Dagblad van het Noorden heeft de aktie opgepikt. De voorbeeldmailtekst is te vinden op www.exeit.com
Wilt u zelf een mailtje sturen, ga uw gang! De adressen zijn:
gemeente@zuidhorn.nl
statengriffie@provinciegroningen.nl
dinsdag 15 april 2008
Make Sure
Make Sure is niet de naam van een Japanse filmster maar de schreeuw waarmee een Duits-Japanse samenwerking zich manifesteert op het web. De fusie van Gründlichkeit en naäperij moet zeker iets goeds opleveren. Helemaal waar de Italiaanse invloed van het zakendoen onder het motto "we made him an offer he could not refuse" ook een bijdrage heeft geleverd.
Ik kreeg de mogelijkheid om in korte tijd twee laptops in te richten. De eerste was een HP die vanaf het begin kuren vertoonde en terug mocht naar de grote rode computergrootgrutter die niet moeilijk deed en waarachtig de oudere klant geloofde. De klep hoefde niet eens open en de klant werd blijgemaakt met de mededeling dat deze nog beter was ook.
Dat kon ik beamen. De Fujitsu-Siemens Amilo liep als een zonnetje. En gelukkig kreeg ik deze maagdelijk in mijn handen en had ik geen last van de doorgeïnstalleerde internet security van het type "we make sure". Draadloos was geen probleem. Dat begon pas toen ik wilde weten hoe lang er genoten zou kunnen worden van de meegeleverde internet veiligheid. Drie maanden? Een half jaar? Of een heel jaar? De leesmes waren niet op zoveel klantvriendelijkheid voorbereid. Noch de papieren brochures. Ook bij het begin van de installatie werd 't niet duidelijk. Van latere zorg, dus afgebroken.
Maar dan. Dan begint het toch te jeuken als je voor de zoveelste keer te lezen krijgt dat je éénmaal je systeem veilig kunt stellen door minstens 3 DVD's te maken. Pas dan zal dat bericht verdwijnen. Onderaan staat een knop met de tekst 'venster sluiten'.
Het is mooi dat er zoveel aandacht wordt besteed aan het herstel van het systeem. Alleen is de aandacht voor wat daaraan vooraf gaat wel erg summier.
Ik heb het een keer of zes geprobeerd volgens die aanwijzingen te doen en ben er niet in geslaagd! Je moet bij het booten op F8 drukken. Maar dat levert niet het beschreven venster op. Windows wordt gewoon gestart. Wat ik nog net voorbij zie flitsen is de (standaard) toets F2. Er staat nog iets achter, maar het gaat te snel om het te lezen. De F2 brengt me de Bios en daarin zie ik geen opties voor het maken van de recovery-schijfjes. Ook zie ik niet de mogelijkheid een vertraging voor het langsflitsen van de biosmelding in te stellen. Dat is jammer want deze seniorlaptopgebruikers hebben niet de benodigde reactiesnelheid. De kleinkinderen zal het wel lukken...
Geïrriteerd zeg ik dat ik het wel uit ga zoeken. Voorbereid op een formulier met allerlei krankzinnige vragen over type, de aankoopdatum en het P/N-, S/N- of Identnummer, zoek ik de website van Fujitsu-Siemens op. Het is meteen voor iedereen duidelijk dat je bij het "Customer Care Center" moet zijn voor je problemen. Onderaan die pagina is een link voor het helpdeskformulier. Klikken levert een pagina op met de kop "Sessioncookies inactiv". Heel informatief staat daar in het Engels wat ik moet doen. Ja, het klopt dat ik Mozilla Firefox gebruik. Maar daarna klopt er niets meer van.
Hoe bestaat het dat ik overal naartoe kan surfen zonder problemen en dan ineens bij het Customer Care Center van Fujitsu-Siemens te lezen krijg dat mijn cookies niet aan zouden staan. Ik kan naar de website van Fujitsu-Siemens. Ik kan wel een formuliertje invullen voor iets heel anders, maar daar staat wel bij dat ik het niet kan gebruiken als ik een technisch probleem heb. En natuurlijk kan ik van alles bestellen.
Maar een helpdeskformulier opvragen is blijkbaar heel moeilijk.
Maar het is me duidelijk geworden. Het gaat niet om de session cookies! Het gaat erom dat ik een lijst met onveilige sites gebruik. Die geblokkeerde sites zijn het probleem. Met andere woorden: Fujitsu-Siemens sluist uw vraag om hulp door naar een website die door veel anderen als een bedreiging voor uw privacy wordt gezien.
Desondanks hebben ze de gore moed om onderaan het formulier de volgende verklaring te zetten waarmee u accoord moet gaan:
"Privacy Policy:
Gaat u er mee accoord dat Fujitsu Siemens Computers uw persoonlijke gegevens opslaat en verwerkt om uw aanvraag te behandelen? Overdracht van deze gegevens naar derden zal zonder verdere toestemming van uw kant niet plaatsvinden. Als u niet accoord gaat kunnen we uw aanvraag ,in verband met onze regelgeving databescherming, niet in behandeling nemen."
We make sure
Ik kreeg de mogelijkheid om in korte tijd twee laptops in te richten. De eerste was een HP die vanaf het begin kuren vertoonde en terug mocht naar de grote rode computergrootgrutter die niet moeilijk deed en waarachtig de oudere klant geloofde. De klep hoefde niet eens open en de klant werd blijgemaakt met de mededeling dat deze nog beter was ook.
Dat kon ik beamen. De Fujitsu-Siemens Amilo liep als een zonnetje. En gelukkig kreeg ik deze maagdelijk in mijn handen en had ik geen last van de doorgeïnstalleerde internet security van het type "we make sure". Draadloos was geen probleem. Dat begon pas toen ik wilde weten hoe lang er genoten zou kunnen worden van de meegeleverde internet veiligheid. Drie maanden? Een half jaar? Of een heel jaar? De leesmes waren niet op zoveel klantvriendelijkheid voorbereid. Noch de papieren brochures. Ook bij het begin van de installatie werd 't niet duidelijk. Van latere zorg, dus afgebroken.
Maar dan. Dan begint het toch te jeuken als je voor de zoveelste keer te lezen krijgt dat je éénmaal je systeem veilig kunt stellen door minstens 3 DVD's te maken. Pas dan zal dat bericht verdwijnen. Onderaan staat een knop met de tekst 'venster sluiten'.
Het is mooi dat er zoveel aandacht wordt besteed aan het herstel van het systeem. Alleen is de aandacht voor wat daaraan vooraf gaat wel erg summier.
Ik heb het een keer of zes geprobeerd volgens die aanwijzingen te doen en ben er niet in geslaagd! Je moet bij het booten op F8 drukken. Maar dat levert niet het beschreven venster op. Windows wordt gewoon gestart. Wat ik nog net voorbij zie flitsen is de (standaard) toets F2. Er staat nog iets achter, maar het gaat te snel om het te lezen. De F2 brengt me de Bios en daarin zie ik geen opties voor het maken van de recovery-schijfjes. Ook zie ik niet de mogelijkheid een vertraging voor het langsflitsen van de biosmelding in te stellen. Dat is jammer want deze seniorlaptopgebruikers hebben niet de benodigde reactiesnelheid. De kleinkinderen zal het wel lukken...
Geïrriteerd zeg ik dat ik het wel uit ga zoeken. Voorbereid op een formulier met allerlei krankzinnige vragen over type, de aankoopdatum en het P/N-, S/N- of Identnummer, zoek ik de website van Fujitsu-Siemens op. Het is meteen voor iedereen duidelijk dat je bij het "Customer Care Center" moet zijn voor je problemen. Onderaan die pagina is een link voor het helpdeskformulier. Klikken levert een pagina op met de kop "Sessioncookies inactiv". Heel informatief staat daar in het Engels wat ik moet doen. Ja, het klopt dat ik Mozilla Firefox gebruik. Maar daarna klopt er niets meer van.
Hoe bestaat het dat ik overal naartoe kan surfen zonder problemen en dan ineens bij het Customer Care Center van Fujitsu-Siemens te lezen krijg dat mijn cookies niet aan zouden staan. Ik kan naar de website van Fujitsu-Siemens. Ik kan wel een formuliertje invullen voor iets heel anders, maar daar staat wel bij dat ik het niet kan gebruiken als ik een technisch probleem heb. En natuurlijk kan ik van alles bestellen.
Maar een helpdeskformulier opvragen is blijkbaar heel moeilijk.
Maar het is me duidelijk geworden. Het gaat niet om de session cookies! Het gaat erom dat ik een lijst met onveilige sites gebruik. Die geblokkeerde sites zijn het probleem. Met andere woorden: Fujitsu-Siemens sluist uw vraag om hulp door naar een website die door veel anderen als een bedreiging voor uw privacy wordt gezien.
Desondanks hebben ze de gore moed om onderaan het formulier de volgende verklaring te zetten waarmee u accoord moet gaan:
"Privacy Policy:
Gaat u er mee accoord dat Fujitsu Siemens Computers uw persoonlijke gegevens opslaat en verwerkt om uw aanvraag te behandelen? Overdracht van deze gegevens naar derden zal zonder verdere toestemming van uw kant niet plaatsvinden. Als u niet accoord gaat kunnen we uw aanvraag ,in verband met onze regelgeving databescherming, niet in behandeling nemen."
We make sure
donderdag 27 maart 2008
Vooroordeel
Al eerder heb ik gewag gemaakt van het feit dat het lastig is om een printer te laten afdrukken onder Linux. Helemaal als het om gloedjenieuwe exemplaren gaat. Gelukkig zijn er sinds enige tijd fabrikanten die het licht hebben gezien en meewerken aan de ontwikkeling van drivers onder Linux.
Ik was dan ook geheel perplex toen ik in de LinuxLife van feb. 2008 een korte hardware test las van de Canon Pixma MP610. Een waar genoegen zou het zijn om deze printer te bedienen.
Nu is LinuxLife een Duits blad. En ik lees graag Duitse bladen en handleidingen omdat ze in mijn ogen veel zorgvuldiger zijn in hun verhalen.
Maar zo'n printer die het uit de doos meteen doet is opmerkelijk. Dus heb ik ze maar eens gevraagd hoe ze dan getest hadden. Met welke drivers en onder welke varianten Linux.
Dat hadden ze niet. Het was bladvulling. Rechtstreeks overgenomen uit een zusterblad.
"
Ik was dan ook geheel perplex toen ik in de LinuxLife van feb. 2008 een korte hardware test las van de Canon Pixma MP610. Een waar genoegen zou het zijn om deze printer te bedienen.
Nu is LinuxLife een Duits blad. En ik lees graag Duitse bladen en handleidingen omdat ze in mijn ogen veel zorgvuldiger zijn in hun verhalen.
Maar zo'n printer die het uit de doos meteen doet is opmerkelijk. Dus heb ik ze maar eens gevraagd hoe ze dan getest hadden. Met welke drivers en onder welke varianten Linux.
Dat hadden ze niet. Het was bladvulling. Rechtstreeks overgenomen uit een zusterblad.
"
Leider nein, denn es handelt sich um eine Übernahme aus dem Hauptheft - derzeit wird leider für die Hardware-Tests noch nicht in einen zusätzlichen Redakteur investiert, der die Tests unter Linux noch einmal durchführen könnte. Andererseits verwendet ein Großteil der Leser Linux in einem Dual-Boot-System.
Wenn der Drucker nicht out-of-the-box funktionieren sollte (unter SUSE wollte mein Pixma iP4300 anstandslos, unter sidux nicht), dann hilft auf jeden Fall http://www.turboprint.de/ weiter - selbst wenn das nicht kostenlos ist.
Mit freundlichen Grüßen
Dipl.-Medieninf. Jörg Knitter
Redaktion PC Magazin, Sonderheft linuxlife
Themenbereiche: Multimedia, Linux
Phone: +49 8121-951120
Fax: +49 8121-952120
mailto:jknitter@pc-magazin.de
WEKA MEDIA PUBLISHING GmbH
Gruber Str. 46a
85586 Poing
Sitz Poing, Amtsgericht München, HRB 154289
Geschäftsführer:
Werner Mützel, Alan Markovic, Stephan Quinkertz
"
Maar goed dat ik nog andere vooroordelen ook heb.
Dipl.-Medieninf. Jörg Knitter
Redaktion PC Magazin, Sonderheft linuxlife
Themenbereiche: Multimedia, Linux
Phone: +49 8121-951120
Fax: +49 8121-952120
mailto:jknitter@pc-magazin.de
WEKA MEDIA PUBLISHING GmbH
Gruber Str. 46a
85586 Poing
Sitz Poing, Amtsgericht München, HRB 154289
Geschäftsführer:
Werner Mützel, Alan Markovic, Stephan Quinkertz
"
Maar goed dat ik nog andere vooroordelen ook heb.
Apen
De laatste gangbare versie van Ubuntu heeft de naam Gutsy Gibbon (v. 7.10). Nieuwe staat er aan te komen.
Nu heb ik een paar mooie dozen gekocht met zeer zuinige processors en die wilde ik dan inrichten als server. Waar het voorheen onder Linux vaak lastig was om de printer aan de praat te krijgen is het tegenwoordig de draadloze netwerkkaart die veel problemen geeft. Helemaal als het usb is...
Ik kan het niet laten om af en toe in de opruiming zeer goedkope netwerkkaartjes te kopen.
Zo had ik nu een SMC Wireless G kaart (smcwpci-g) in mijn handen die ik in die server wilde stoppen. De kaart werd gezien maar meteen om onduidelijke reden uitgezet (disabled). Tijdens het loggen van het bootproces komen er onduidelijke berichten over en experimentele kerneldriver voor die kaart.
Na wat vastlopers van het systeem en na flink wat zoeken wordt duidelijk dat het een beetje een rampenkaart is. Een toepassing die vaker verantwoordelijk is voor hangers, Network Manager, wordt uitgeschakeld. De nog onbekende vervanger heet Wicd.
De kerneldriver moet liefst ook geblacklist worden. Eerder heb ik goede ervaringen opgedaan met het zelf compileren van een Linux Ralink-driver. Maar lezend op fora besluit ik af te zien van de Realtek driver voor Linux.
Het lijkt erop dat ndiswrappper vaak succes oplevert. De laaste versie van ndiswrapper wordt opgehaald en geïnstalleerd (v. 1.52).
Dus halen we van de SMC-site de laatste set met windhoosdrivers.
Er gaan berichten over deze Realtek 8185 chipset dat je dan niet de WinXP-drivers moet hebben maar die van Win98. Geprobeerd wordt het toch eerst met de WinXP.
De kaart staat dan niet langer op disabled maar op unclaimed. Whatever that may be?
Daarna komen alle windhoossmaken langs. Zonder resultaat.
Uren en dagen wordt er in fora gezocht en gelezen. Ik stel in een Nederlands Ubuntuforum een vraag. Er komt een razendsnel antwoord dat me adviseert toch zo snel mogelijk de beta versie van de nieuwe Ubuntu te installeren.
Ik loop al langer mee en weet dat nieuw echt niet altijd beter is. Nieuwe versies geven nieuwe problemen. Soms denk ik dat de hele IT-wereld bèta is. Of bête?
Ook verdenk ik sommige forumleden ervan dat ze credits aan het verzamelen zijn. Zoveel mogelijk bijdragen bij mijn naam, dan lijkt het wat. Niet de inhoud van de reaktie telt, maar we tellen wel lekker door. Op weg naar de top van de apenrots.
Sommige fora hebben volgens mij daarom een systeem ontwikkeld waarin de kwaliteit van de bijdrage kan worden gemeld. Sommige maken dat zelfs meteen visueel. Heel prettig.
Aan de hand van een uitvoerige howto van ene kevdog worden alle stappen voor ndiswrapper doorlopen. Zij het dat ik er in het begin eentje gemist heb. Let op stap 4 in het begin van kevdogs howto!
Ik vind grote leesbare letters namelijk prettig en doe dan in Firefox Ctrl++. Daardoor heb ik een stukje code in zijn handleiding over het hoofd gezien. De tekstvakken zijn dan t.o.v. de letters een stuk kleiner. De laatste regels in zo'n vak schuiven buiten beeld.
Nog steeds doormodderend begin ik zelfs te twijfelen aan de deugdelijkheid van het kaartje. Ik start verschillende live-cd's en kom uit bij Sidux. Die heeft een slimme ndiswrapper toepassing. Dan besluit ik om toch ook maar even op de meegeleverde cd-rom met drivers van het kaartje te kijken en zie tot mijn verrassing dat daar een driver met de naam net8185 staat. Via een usbstokje die drivers onder ndiswrapper in Sidux brengen. Bingo! ik zie mijn FON-router die twee draadloze netwerken in de aanbieding heeft. De kaart is dus niet stuk. En ik zie eindelijk een drivernaam die ik in fora ben tegengekomen: net8185.
De volgende morgen al vroeg aan het werk. Ndiswrapper deïnstalleren, verkeerde driver (smcwpcig) verwijderen. Ndiswrapper weer installeren en nieuwe net8185-driver invoegen. Waarachtig ik zie dingen die ik niet eerder zag op deze bak. Er is kontakt, maar nog niet vlekkeloos.
Nu nog fijn afstellen zodat ik ook met beveiliging op mijn privétak van de FON kan.
Fora zijn fantastiche hulpmiddelen. Het wordt alleen steeds moeilijker om te vinden wat je zoekt. Temeer als leden liever zo veel mogelijk bijdragen leveren die weinig om het lijf hebben.
Mijn Gutsy Gibbon gaat nu rusten. Het waren vermoeiende dagen.
Nu heb ik een paar mooie dozen gekocht met zeer zuinige processors en die wilde ik dan inrichten als server. Waar het voorheen onder Linux vaak lastig was om de printer aan de praat te krijgen is het tegenwoordig de draadloze netwerkkaart die veel problemen geeft. Helemaal als het usb is...
Ik kan het niet laten om af en toe in de opruiming zeer goedkope netwerkkaartjes te kopen.
Zo had ik nu een SMC Wireless G kaart (smcwpci-g) in mijn handen die ik in die server wilde stoppen. De kaart werd gezien maar meteen om onduidelijke reden uitgezet (disabled). Tijdens het loggen van het bootproces komen er onduidelijke berichten over en experimentele kerneldriver voor die kaart.
Na wat vastlopers van het systeem en na flink wat zoeken wordt duidelijk dat het een beetje een rampenkaart is. Een toepassing die vaker verantwoordelijk is voor hangers, Network Manager, wordt uitgeschakeld. De nog onbekende vervanger heet Wicd.
De kerneldriver moet liefst ook geblacklist worden. Eerder heb ik goede ervaringen opgedaan met het zelf compileren van een Linux Ralink-driver. Maar lezend op fora besluit ik af te zien van de Realtek driver voor Linux.
Het lijkt erop dat ndiswrappper vaak succes oplevert. De laaste versie van ndiswrapper wordt opgehaald en geïnstalleerd (v. 1.52).
Dus halen we van de SMC-site de laatste set met windhoosdrivers.
Er gaan berichten over deze Realtek 8185 chipset dat je dan niet de WinXP-drivers moet hebben maar die van Win98. Geprobeerd wordt het toch eerst met de WinXP.
De kaart staat dan niet langer op disabled maar op unclaimed. Whatever that may be?
Daarna komen alle windhoossmaken langs. Zonder resultaat.
Uren en dagen wordt er in fora gezocht en gelezen. Ik stel in een Nederlands Ubuntuforum een vraag. Er komt een razendsnel antwoord dat me adviseert toch zo snel mogelijk de beta versie van de nieuwe Ubuntu te installeren.
Ik loop al langer mee en weet dat nieuw echt niet altijd beter is. Nieuwe versies geven nieuwe problemen. Soms denk ik dat de hele IT-wereld bèta is. Of bête?
Ook verdenk ik sommige forumleden ervan dat ze credits aan het verzamelen zijn. Zoveel mogelijk bijdragen bij mijn naam, dan lijkt het wat. Niet de inhoud van de reaktie telt, maar we tellen wel lekker door. Op weg naar de top van de apenrots.
Sommige fora hebben volgens mij daarom een systeem ontwikkeld waarin de kwaliteit van de bijdrage kan worden gemeld. Sommige maken dat zelfs meteen visueel. Heel prettig.
Aan de hand van een uitvoerige howto van ene kevdog worden alle stappen voor ndiswrapper doorlopen. Zij het dat ik er in het begin eentje gemist heb. Let op stap 4 in het begin van kevdogs howto!
Ik vind grote leesbare letters namelijk prettig en doe dan in Firefox Ctrl++. Daardoor heb ik een stukje code in zijn handleiding over het hoofd gezien. De tekstvakken zijn dan t.o.v. de letters een stuk kleiner. De laatste regels in zo'n vak schuiven buiten beeld.
Nog steeds doormodderend begin ik zelfs te twijfelen aan de deugdelijkheid van het kaartje. Ik start verschillende live-cd's en kom uit bij Sidux. Die heeft een slimme ndiswrapper toepassing. Dan besluit ik om toch ook maar even op de meegeleverde cd-rom met drivers van het kaartje te kijken en zie tot mijn verrassing dat daar een driver met de naam net8185 staat. Via een usbstokje die drivers onder ndiswrapper in Sidux brengen. Bingo! ik zie mijn FON-router die twee draadloze netwerken in de aanbieding heeft. De kaart is dus niet stuk. En ik zie eindelijk een drivernaam die ik in fora ben tegengekomen: net8185.
De volgende morgen al vroeg aan het werk. Ndiswrapper deïnstalleren, verkeerde driver (smcwpcig) verwijderen. Ndiswrapper weer installeren en nieuwe net8185-driver invoegen. Waarachtig ik zie dingen die ik niet eerder zag op deze bak. Er is kontakt, maar nog niet vlekkeloos.
Nu nog fijn afstellen zodat ik ook met beveiliging op mijn privétak van de FON kan.
Fora zijn fantastiche hulpmiddelen. Het wordt alleen steeds moeilijker om te vinden wat je zoekt. Temeer als leden liever zo veel mogelijk bijdragen leveren die weinig om het lijf hebben.
Mijn Gutsy Gibbon gaat nu rusten. Het waren vermoeiende dagen.
zondag 23 maart 2008
Belasting - gelukkig heb ik meer verstand van verzekeren
Tijdens mijn middelbare school heb ik het vak boekhouden ook moeten volgen. Ik begreep er niet veel van. Ik heb het trucje wel geleerd, maar begrijpen deed ik het niet echt. Dat gevoel het niet echt te begrijpen komt ieder jaar terug wanneer mijn partner E. probeert met mij mijn belastingaangifte rond te breien. Die aangifte vind ik niet interessant en zij deed het voorheen met veel plezier. Ook al omdat we meestal eindigden met het idee wat verdient te hebben. Veel leuker vind ik het de databases te maken waarin ik mijn administratie voer. Ik had ooit een behoorlijk perfect systeem in Excel met draaitabellen en datatracking. Maar ergens heeft de firma Microsoft in al haar wijsheid besloten om die laatste optie uit de volgende versie van Excel te slopen. Een leerzaam experiment werd het om de administratie op te zetten in de gebrekkige database Base van OpenOffice.
Met enige moeite slaagde ik erin de invoerkant heel behoorlijk op te zetten. Maar dit jaar kwamen we erachter dat de uitvoer nog niet geheel voldeed aan de verwachtingen. Dit noemen we een 'understatement'!
Deze uitvoer dient als invoer voor de electronische aangifte van de inkomstenbelasting (IB2007).
Voorheen installeerde de BDienst zich altijd op de root van C:. Maar tot ons genoegen kon het ditmaal ook op een netwerkschijf geplaatst worden.
Het gekanker van E. was niet van de lucht. De Help liet zich niet lezen. De inhoudsopgave van de Help was goed te zien aan de linkerkant van het venster, maar de inhoudelijke tekst niet.
Dat was niet alleen bij ons zo, maar ook op andere PC's waarop E. de aangifte voor derden had gedaan.
De aangifte zelf bestaat uit het dwingend persen van de realiteit in de voor de belastinginspecteur bekende sjablonen. Materiële vaste activa?? Immateriële passiva?? Leuker kunnen we het niet maken? Makkelijker wel? Het zou toch andersom moeten zijn. Klantvriendelijk zou het zijn wanneer de inspecteur kijkt hoe de verslaglegging passend te krijgen is in voor hem acceptabel categorieën.
Nu had ik tot een jaar of twee geleden stellig de indruk dat de BD erg zijn best deed om het makkelijker te maken, maar met dergelijke termen moet je dan toch niet aankomen. Op sommige momenten is de helptekst en de voorbeelden daarin wel echt verhelderend. Op andere voel ik me als Bill Murray in "Lost in Translation".
Ze presenteren zich toch als de autofabrikant Ford: we hebben auto's in alle kleuren, zolang het maar zwart is.
Ik denk redelijk te snappen wat een privéonttrekking is. Maar van de helptekst bij een privéstorting krijg ik echte jeuk.
De Deus Ex Machina om de balans kloppend te maken heet Eigen Vermogen - onderdeel van het Ondernemingsvermogen. In een volgende stap bedenk ik dan dat het Eigen Vermogen feitelijk moet worden opgegeven als een privéstorting. Dan weet je tenminste waar het vandaan komt en is het niet langer de tik met de toverstaf. Dat is duidelijk!
In de discussie die ontstaat ga ik op zoek bij de Belastingdienst naar de term 'privéstorting'. Die is onbekend daar. De Kluwer Belastinggids kent het blijkens het register ook niet. Ruimer zoeken leidt tot ongeveer 10 zoekresultaten bij Google. Het is vast een hot item denk je dan. Wel 10 resultaten. Dan maar eens kijken of er niet wat geblogd wordt over of vanuit de Belastingdienst. Niks, nada. Terwijl er honderden medewerkers bij Microsoft zijn die een blog bijhouden, kan ik er niet één vinden bij de BD. Wat een openbaarheid. Fora die gaan over de belastingen? Ik heb ze niet gevonden. We doen gewoon alsof er geen onduidelijkheden zijn, geen vragen en ruimte voor discussie. Wil je weten hoe je tegels moet zetten dan kun je dat vinden in televisieprogramma's en internetfora. Maar oh wee als het om de belastingen gaat.
Wat mij betreft gaan de Volksuniversiteiten (weer) boekhoudcursussen geven en komt er een door de BD gesponsorde (100% aftrekbaar volgens Kluwer) televisieserie waarin op hilarische of dramatische wijze de aangifte wordt doorgenomen. Met John Cleese of Bill Murray. Wouter Bos mag ook, maar ik wil er wel om kunnen lachen.
En wat had ik graag dit jaar de aangifte gedaan in Linux. Jammer de PC van E. is de enige die niet ook een Linux bevat. Ook dit jaar tel ik niet mee in de linuxstatistieken van de BD. Helaas.
Ik moest me schamen...
Met enige moeite slaagde ik erin de invoerkant heel behoorlijk op te zetten. Maar dit jaar kwamen we erachter dat de uitvoer nog niet geheel voldeed aan de verwachtingen. Dit noemen we een 'understatement'!
Deze uitvoer dient als invoer voor de electronische aangifte van de inkomstenbelasting (IB2007).
Voorheen installeerde de BDienst zich altijd op de root van C:. Maar tot ons genoegen kon het ditmaal ook op een netwerkschijf geplaatst worden.
Het gekanker van E. was niet van de lucht. De Help liet zich niet lezen. De inhoudsopgave van de Help was goed te zien aan de linkerkant van het venster, maar de inhoudelijke tekst niet.
Dat was niet alleen bij ons zo, maar ook op andere PC's waarop E. de aangifte voor derden had gedaan.
De aangifte zelf bestaat uit het dwingend persen van de realiteit in de voor de belastinginspecteur bekende sjablonen. Materiële vaste activa?? Immateriële passiva?? Leuker kunnen we het niet maken? Makkelijker wel? Het zou toch andersom moeten zijn. Klantvriendelijk zou het zijn wanneer de inspecteur kijkt hoe de verslaglegging passend te krijgen is in voor hem acceptabel categorieën.
Nu had ik tot een jaar of twee geleden stellig de indruk dat de BD erg zijn best deed om het makkelijker te maken, maar met dergelijke termen moet je dan toch niet aankomen. Op sommige momenten is de helptekst en de voorbeelden daarin wel echt verhelderend. Op andere voel ik me als Bill Murray in "Lost in Translation".
Ze presenteren zich toch als de autofabrikant Ford: we hebben auto's in alle kleuren, zolang het maar zwart is.
Ik denk redelijk te snappen wat een privéonttrekking is. Maar van de helptekst bij een privéstorting krijg ik echte jeuk.
De Deus Ex Machina om de balans kloppend te maken heet Eigen Vermogen - onderdeel van het Ondernemingsvermogen. In een volgende stap bedenk ik dan dat het Eigen Vermogen feitelijk moet worden opgegeven als een privéstorting. Dan weet je tenminste waar het vandaan komt en is het niet langer de tik met de toverstaf. Dat is duidelijk!
In de discussie die ontstaat ga ik op zoek bij de Belastingdienst naar de term 'privéstorting'. Die is onbekend daar. De Kluwer Belastinggids kent het blijkens het register ook niet. Ruimer zoeken leidt tot ongeveer 10 zoekresultaten bij Google. Het is vast een hot item denk je dan. Wel 10 resultaten. Dan maar eens kijken of er niet wat geblogd wordt over of vanuit de Belastingdienst. Niks, nada. Terwijl er honderden medewerkers bij Microsoft zijn die een blog bijhouden, kan ik er niet één vinden bij de BD. Wat een openbaarheid. Fora die gaan over de belastingen? Ik heb ze niet gevonden. We doen gewoon alsof er geen onduidelijkheden zijn, geen vragen en ruimte voor discussie. Wil je weten hoe je tegels moet zetten dan kun je dat vinden in televisieprogramma's en internetfora. Maar oh wee als het om de belastingen gaat.
Wat mij betreft gaan de Volksuniversiteiten (weer) boekhoudcursussen geven en komt er een door de BD gesponsorde (100% aftrekbaar volgens Kluwer) televisieserie waarin op hilarische of dramatische wijze de aangifte wordt doorgenomen. Met John Cleese of Bill Murray. Wouter Bos mag ook, maar ik wil er wel om kunnen lachen.
En wat had ik graag dit jaar de aangifte gedaan in Linux. Jammer de PC van E. is de enige die niet ook een Linux bevat. Ook dit jaar tel ik niet mee in de linuxstatistieken van de BD. Helaas.
Ik moest me schamen...
Abonneren op:
Posts (Atom)