miniDlna

Er staat een Kodi-systeem op een oude raspi B (met Nic en twee USB-poorten). Door mijn gerommel met de externe harde schijven zijn die schijven met muziek nu verbonden met een vrij nieuwe raspi 3B+. Nou kan ik natuurlijk als ik muziek wil horen die schijven weer terug brengen naar het Kodi-systeem, maar dat is nogal onhandig. Bovendien moet ik dan twee raspi's starten, twee maal energie gebruiken. Dat moest toch anders kunnen. 

MiniDlna leek een oplossing en zou zuinig met mijn systeembronnen omgaan. En, kon gekoppeld worden aan Kodi. Toevallig had PiMyLifeUp.com net een nieuwe instructie voor het opzetten gemaakt. Wat later bleek dat bijna alle instructies over het inrichten van een minidlna-server uitgaan van het later toevoegen van de media. Maar ik had al twee schijven met in verschillende mappen verschillende soorten muziek en video. Maar wie de tijd neemt om de instructie goed te lezen ontdekt in het deel over /etc/minidlna.conf dat daar rekening wordt gehouden met reeds bestaande verzamelingen media. 

Na het opnieuw opstarten en met de browser op :8200 kijken voor het resultaat, gebeurt er niets; Een lange tijd niets. De database met de media wordt blijkbaar niet opgebouwd. 

Blijkbaar wordt er bij de installatie een nieuwe gebruiker aangemaakt genaamd 'minidlna', lees ik in de minidlna.conf:

# Specify the user name or uid to run as (root by default).

# On Debian system command line option (from /etc/default/minidlna) overrides this.

#user=minidlna

# user=pi
----------------------

De tweede, met een # uitgeschakelde user is van een latere toevoeging die ook niets hielp. Daarna heb ik de nieuwe gebruiker 'minidlna' toegevoegd aan de groep 'pi' om te zien of dat zou helpen. Daarnaast heb ik 'pi' ook toegevoegd aan de 'minidlna'-groep. Niet dus. 
Volgens mij staat er in de eerste zin van het uitgelichte stukje conf-bestand "# Specify the user name or uid to run as (root by default)" dat het zwikkie loopt onder de root-account zolang je de # laat staan voor user=minidlna of user=pi. Hoe dan ook ik kwam geen steek verder. 

Totdat ik besloot om /etc/default/minidlna eens te bekijken. Een aanpassing voor 

# User and group the daemon should run as
#USER="minidlna"
#GROUP="minidlna"

USER="root"
GROUP="root"

betekende dat ik eindelijk in het browservenster :8200 iets van indexering zag gebeuren. ✌
En met VLC kon streamen naar mijn andere apparaten.

Echter, na een tijdje nam ik een kijkje in mijn bestandsbeheerder en zag dat bij mijn externe schijven ineens twee tmp-mappen verschenen waren, waarvan er eentje tmp1 werd genoemd. Nu had ik in het minidlna.conf-ig-bestand een wijziging aangebracht:

# Path to the directory that should hold the database and album art cache.
#db_dir=/var/cache/minidlna

db_dir=/media/pi/tmp/dbDlna

om te voorkomen dat mijn raspi-systeem vol zou lopen met de database.

Ik had twee partities tmp-s met in de ene een map dbDlna met kleine files.db van ca. 60 Kb en een andere tmp (tmp1) met een map dbDlna met als inhoud een files.db van ca. 60 Mb én een map genaamd art_cache.

De eigenaar en groep van tmp is root. De eigenaar en groep van tmp1 is root:pi.

Dat was terwijl minidlna liep met USER="root" en GROUP="root". Wonderbaarlijk genoeg liep dit goed, behalve dan dat door de 'hernoeming' de downloadmap voor transmission niet meer klopte. En, welk proces was verantwoordelijk voor die hernoeming. 

Met gParted hernoemde ik de partitie naar temp. De bestanden en map tmp wiste ik ook en ik startte opnieuw op. En hier begint het nu te wringen omdat ik niet helemaal zeker ben van wat er precies volgde. 
Ik besloot om de groep waaronder minidlna liep aan te passen naar "pi" om het meer in overeenstemming te brengen met hoe het bedacht was. Helaas voor mij was er opnieuw een schijnpartitie gemaakt en in de map dbDlna werd nu ineens ook een flinke index (database) opgebouwd. 

Blijkbaar had ik iets gemist. Bij gParted stond als koppelpunt /media/pi/temp1. De partitie ontkoppelen om daarna met mount aan te koppelen op /media/pi/temp. Vol spanning keek ik naar wat er zou gebeuren wanneer ik minidlna opnieuw zou starten. Er gebeurde gelukkig niks onverwachts.

Download de app

De android-telefoon van mijn partner is een paar jaar oud en heeft niet zo heel veel geheugen. Ze krijgt met regelmaat e-mail met bijlagen. In de formaten .pdf, .doc,  of .docx, .odt. Alleen de pdfs kan ze makkelijk openen.

We hebben de gratis versie van WPS geprobeerd, maar daar werd ze van alle aanmoedigingen om iets te installeren of te proberen helemaal gestoord van. Bij een testinstallatie van OpenDocument Reader raakte ik al snel de weg kwijt en dat is geen aanbeveling voor zo'n app.

Maar wat dan? Iedere app die je installeert neemt ruimte in beslag en dat is lastig want het ding zit al behoorlijk vol met apps waarmee ze niet zonder kan. Het bleek dat de Google Drive-app al aanwezig was. Er stond zelfs al wat in zonder dat ze het wist.

Het is geen elegante oplossing, maar het werkt wel. Een bestand dat met de mail binnenkomt eerst en vooral opslaan. Het komt dan in de map/folder Downloads. Daarvandaan kan het met delen/share worden gekopieerd naar de gDrive.

Vanaf de gDrive kan het dan worden geopend. Naar behoefte de documenten uit de Downloads-map verwijderen.

Je vraagt je toch af waarom de mailapp zegt dat een document niet geopend kan worden. En waarom je niet meteen kunt downloaden in de gDrive. Zal wel iets met het verdienmodel van Google van doen hebben.

Koffie op Kamp

We zouden gaan kamperen. Eén ding wist ik zeker, ik wilde mijn brander en koffiepot mee want ik ben gehecht aan versie koffie na het ontwaken.

Mijn oude vertrouwde MSR-brander was een paar jaar geleden ineens gaan lekken. Gezien de ouderdom keek ik niet meteen naar de reparatiemogelijkheden hoewel MSR bekend staat om zijn reparatie-setjes en losse onderdelen. 

Ik vond een universele pomp-vervanging die ik prompt bestelde. Het fikte niet als vanouds, maar een naald om de sproeier (jet vlgs MSR) door te prikken had ik ook al een tijdje niet meer. Het bleek een heel gedoe om een passend stukje metaal te vinden dat klein en stevig genoeg was om als prikker te dienen. Spelden en naalden uit de naaidoos waren veel te groot. Dunne electradraad was ook nog te dik.

Waar vind je een stevig en uiterst dun stukje draad dat bruikbaar is. Na een paar dagen droomde ik een oplossing. Mijn buurman is een fervente fietsfanaat en ik legde hem het probleem voor. Hij kwam meteen met dezelfde oplossing.
Uit een rem- of derailleurkabel!

Weet niet waarom, maar daar bleef het bij. We hadden het bedacht, maar niet gedaan. Ik rommelde verder met veel tikken van en blazen op de sproeier. Met behulp van onderhouds video's van de firma maakte ik de brander ook verder, voor het eerst, schoon. Uiteindelijk had ik het idee dat de MSR XGK het wel weer lekker deed.

Mijn favoriete brandstof is wasbenzine (white gas). In het VK had ik nooit white gas kunnen vinden maar wel white spirit (terpentine). Toen de wasbenzine uit de tank op was kwam er dus terpentine in de tank. Het brandde wel maar lang zo lekker niet en het zette ook veel klef roet af. De sproeier moest er regelmatig uit om schoongemaakt i.c. doorgeprikt te worden. Maar ik had geen doorprikker dus het bleef rommelen.

Toen ik weer thuis was ging ik op zoek naar een service kit - Expedition Service Kit XGK Expedition Stove. Die was niet zo gemakkelijk als de pomp te vinden. Maar bij de Zwerfkei in Woerden wel. Na een paar dagen opende ik vol verwachting het doosje. Er zaten vier sproeiers bij. Voor de XGK Ex die ik niet kan gebruiken en voor de XGK. Dacht ik. Deze nieuwe sproeiers zijn pakweg tweemaal zo hoog als de oude. De draad past in de brander, dus besloot ik de sproeier met de enkele letteraanduiding erin te draaien en te testen. Daar werd ik niet heel vrolijk van, hoewel er wasbenzine in de tank zat. Was dit nu wel de juiste sproeier? Ik bekeek de onderhoudsvideo's opnieuw en ineens viel me op dat de sproeier die ik zelden gebruikte XK erin gestampt had. Dat wil zeggen dat ik de G-sproeier gebruik. In de video is sprake van X en GK!

 

Voor mijn test zat er dus een verkeerde nieuwe sproeier in. De X is niet voor White Gas.
Maar ja, de hoogte van die nieuwe sproeier deugt mogelijk ook niet.

Ik heb contact opgenomen met MSR en ben nog in afwachting van hun antwoord.

In de service kit zit gelukkig ook een nieuwe prikker. Daarnaast de resultaten van het uitpluizen van een derailleurkabel, met rode vingergreep gemaakt door de buurman en andere staaldraadjes uit een 1 mm dikke staalkabel die ook geschikt zijn om aanslag uit de sproeiers te prikken.

Naschrift. MSR heeft wel gereageerd. Ze legden vooral de nadruk op de MSR Ex, terwijl op de verpakking toch alle 'XGK Stoves' worden genoemd. Uit hun reactie: "The Expedition Service Kit is new and for a XGK EX?" Nota bene het vraagteken. Nadat ik ze een foto van mijn XK-sproeier had gestuurd heb ik niets meer van ze vernomen.....

Overmoed

Nadat ze volgens berichten op tweakers.net een paar maanden geleden slecht verkrijgbaar waren, vond ik ze begin april 2020 volop in de AC-tion-winkel: LSC Smart Connect Power Plugs (v2.0).
Het gemak waarmee ik met tuya-convert het slimme stopcontact uit de Chinese klauwen kon bevrijden, bracht me op het idee er nog een paar te verschalken. Een leuk cadeautje ook voor iemand die belangstelling heeft maar niet zo veel kennis. Dankzij behulpzame forumleden en facebookgroepsleden leerde ik dat het 'ombouwen' naar een ander lokaal netwerk geen probleem vormt. Bij de inrichting geef je op met welk draadloos netwerk verbonden moet worden. Maar als je de contactdoos meeneemt naar een andere locatie is dat netwerk niet meer in de buurt. Wat gebeurt er dan?  Nou, dan valt het apparaat terug op een standaard aanwezig netwerk dat je ter plekke kunt benaderen om het juiste draadloze netwerk in te geven. In deze paasdagen zou ik zeggen: "Eitje".

Zo haalde ik de eerste uit de kast om te behandelen. Het was allemaal zo makkelijk gegaan dat ik wel meende het te hebben onthouden, de stappen om te flashen. Alles ging goed totdat ik verbond met het lokale ip-adres van het apparaat en de Tasmota-template voor mijn neus had en de juiste wifi-netwerkgegevens in moest geven. Daaronder stond iets van een Web Admin Password en daar vulde ik ook wat in. Het apparaat ging herstarten en toen moest ik inloggen op de lokale website. Geen idee waarom en met welke gegevens. Lichte paniek. Trok het ding los en ging ermee naar de ruimte waar die zou gaan behoren, met een andere netwerknaam. Onzinnig.

En daar leek die niks te doen, zelfs het schakellampje werkte niet. Als de template nog niet aanwezig is, doet het lampje niks. Dat wist ik wel, maar het maakt het wel moeilijk om te zien of het apparaat in autoconfig/smartconfig/pairing mode staat. 👿. Het was me een raadsel wat er aan de hand was.
(Uit een gebruikersgroep kreeg ik een dag later te horen dat de loginnaam 'gewoon' admin is. Dat kan ik nu bevestigen.)

Dus pakte ik een tweede om het nu wel goed te doen. Alles leek weer goed te gaan. Opnieuw kreeg ik een inlogscherm voor mijn neus. Deze bleek nog wel een lichtende schakelaar te hebben, maar de 5 seconden ingedrukt houden om in de smart config te geraken deed het niet. 😕🙅
Totdat ik opmerkte dat de wifi op mijn raspi-tje was uitgeschakeld. Dat hersteld en ik vond zomaar een tasmota-xxxx apparaat in mijn netwerk waarop ik in kon loggen en de rest van de configuratie af kon ronden.

Krijg net bericht dat 3x in- en uitschakelen (van de spanning af) en dan de vierde maal op de stroom laten, dat dat de fabrieksinstellingen herstelt.
Device-Recovery/fabrieksinstellingen apparaat

Procedure

1. Cut power from the device completely for 30 seconds
2. Power the device on and off three times with intervals lower than 10 seconds and leave it on after fourth time
3. Fast power cycle device recovery should activate and the device should be reset to firmware defaults

Houd afstand!

Vooral de gebiedende wijs is de laatste tijd volop in de publieke ruimte aanwezig. Verbinden op afstand kan goed met WiFi!
De laatste tijd zijn zowel de Aldi als de Action spullen voor de Home Automation aan het promoten. De Action doet dat met hun reeks LSC Smart Connect.
Sommige lampen, de deur-sensor en de power plug voeren het tuya-logo op de verpakking. Misschien wel allemaal, dat heb ik niet bekeken.

Niet alles met dit logo bevat een ESP8266-chip!

Het Chinese Tuya heeft in het verleden nogal hoog van de toren geblazen met hun militaire encryptie die ze zouden gebruiken voor hun thuis-automatiseringsprodukten (domotica). Ze bleken nogal lek en ook toen ze verbeterden bleven ze lek.
Fijn voor ons want zodoende kunnen al hun produkten waar de esp8266-chip in zit gehackt worden. En Tasmota, spant de corona. 
Wat je nodig hebt voor de hack is 1) een apparaat met mobiele verbinding (=wifi), dus mobiele telefoon, tablet, laptop e.d. 2) Een linux-computer, bijv de Raspberry Pi, die met apt updated (dus geen Arch) en 3) de lamp, power plug e.d.
De rgbw-led-lamp met E27-fitting die ik in mijn optimisme kocht toen ik het tuya-logo zag bevat helaas een andere chip en kan (nog) niet met tuya-convert bevrijd worden. Veel filamentlampen in de serie wel. 
rem_hopster Was bij tweakers.net de topicstarter in het forum Duurzame Energie en Domotica (DED)
https://gathering.tweakers.net/forum/list_messages/1944054?data%5Bfilter_topicstarter%5D=1

Volgende zaken kunnen geflashed worden met o.a. tuya convert:

- LSC Smart Connect (plug)
- LSC Smart Connect Multicolor Spot GU10 (lamp)
- LSC Smart Connect RGBW (ledstrip)
- LSC Smart Connect Smart Filament LED (lamp)
- LSC Smart E14 RGB (lamp)
- LSC Smart Connect PIR (bewegingsmelder)
en handmatig de deursensor

Toegangspunt of klant?

Met deze raadselachtige kop verhul ik het Engels dat van toepassing is op draadloze verbindingen. Access Point (AP) en/of Client.
Wanneer je een Raspberry Pi (raspi) zero w van ca. vijftien euro hebt geïnstalleerd, dan kun je met de ingebouwde wifi verbinding maken met een router. De router is dan het toegangspunt, access point. Dat is de normale situatie.
Maar je kunt ook, van de ingebouwde wifi, een access point maken. Dan kun je dus met je telefoon of tablet direct de raspi benaderen. Je kunt ook zeggen dat de raspi dan de functie van router vervult.
N.B.: Op interpret circuleren een paar handleidingen over hoe je beide typen van verbinding, naast elkaar kunt gebruiken. Ook op een raspi zero w.

Het leek me handig gezien het beoogde gebruik van de raspi om in ieder geval vanaf het begin toegang te hebben tot het apparaat/device. Omdat op korte termijn niet te verwachten viel dat er interpret zou zijn, moest de raspi zelf het toegangspunt voor nieuwe informatie zijn.
De documentatie hierover was prima en ik kon aan de gang. Desondanks kreeg ik het een dag lang niet aan de praat. Andere handleidingen werden bestudeerd. Totdat ik tijdens het nalopen van de verschillende configuratiebestanden ontdekte dat in de hostapd.conf, waar wpa=2 moest staan wpa2 stond. Vanaf dat moment had ik een toegangspunt op de raspi met een geheel eigen ip-adres en het deelde ook ip-adressen aan de apparatuur in de buurt uit, als dat gevraagd werd.

Fijn. Maar nog mooier zou het zijn wanneer ik kon schakelen tussen AP en de 'normale' klant-verbinding (met een router). Dus niet de hierboven beschreven situatie waarin beide tegelijkertijd bestaan, maar dat je kunt kiezen.
Daarover heb ik niet heel veel kunnen vinden. In het gevonden voorbeeld dat me een beetje op weg heeft geholpen is sprake van een raspi 3 die zowel ethernet als wifi heeft. Dus ben ik wat gaan sleutelen nadat ik ook een vraag in het forum van de rasberrypi.org had uitgezet.
Omdat het me ging duizelen van alle bestanden die nodig zijn om een netwerk in te stellen (configuratie) besloot ik om een overzicht te maken. Ik ben ermee gestopt, omdat ik niet meer kon volgen wat waarom werd gebruikt en al dan niet voorrang kreeg in de afhandeling.
Uiteindelijk heb ik in de /etc/wpa_supplicant/wpa_supplicant.conf drie configuraties aangebracht zonder de prioriteit te gebruiken. Ik kreeg toen de melding dat wlan0 geassocieerd werd met mijn voorkeurs wifi-netwerk, maar dat wlan0 geconfigureerd was met een ip-adres voor de AP. Dat ging niet werken.
Wachtend op een antwoord in het forum heb ik toen de configuratie voor interface wlan0, voor de AP uitgecommentaard en de statische toevoegingen voor de client ingevoegd.
Ik wacht met spanning af.

Vergeten nieuw

Vergeten nieuw

Toen ik een jaar of zeven of negen was waren we op vakantie in Zwitserland. Van tevoren was ons kinderen verteld dat het de moeite loonde om te sparen zodat we van ons zakgeld een horloge konden kopen. Dat deden we. Later bleek het niet alleen maar voordelen te hebben om voortaan altijd de tijd bij je te dragen. Op een dag kwam ik veel te laat voor het avondeten thuis. Nadat ik de keukendeur had geopend vond ik mezelf ineens onverklaarbaar op de trap naar de bovenverdieping. Ik had mijn vader, die zich achter het gordijn van de keukendeur bevond, niet op tijd gezien en die had me, voelde ik nu, een enorme schop onder mijn achterste gegeven.
Ik had nu toch een horloge, ik kon toch zien hoe laat het was. Mijn enige verdediging was dat ik zei, dat ik vergeten had te kijken.
Mijn schoonmoeder is ernstig dement. Zij vergeet dat ze vergeet.
Ze vergeet wat voor dag het is, ze vergeet dat ze moet eten, ze vergeet op tijd haar medicijnen in te nemen, ze vergeet hoe laat het is, ze vergeet in haar agenda te kijken.
In die agenda houden haar kinderen bij wat er op een dag gebeurt. Haar dochters vertellen haar dat ze die agenda het best op tafel kan leggen, maar ze bergt hem op in haar handtas en vergeet dat dan. En als ze dan in haar agenda kijkt – mam, dat staat in je agenda – dan vergeet ze wat ze daarin heeft gelezen.
Blijkbaar geeft de tijd structuur aan het leven. Er zijn uitgebreide klokken die niet alleen vertellen hoe laat het is maar ook wat voor dag en welk jaar. Als je nog een beetje geheugen hebt, dan kan het helpen te weten wat voor dag het is.
Een duidelijke klok kan daarbij helpen.
Een schoonzus had wat onderzoek gedaan en kwam onder andere met de ‘dayclock’ op de proppen. De dayclock is een app op een geprepareerde tablet. Het toont standaard de datum, de dagnaam, het dagdeel en de tijd zowel analoog als digitaal. Terzijde: in het reclamemateriaal zien we een dayclock met de aanduiding ‘Donderdag Middag’. Voor een oudere misschien een gruwel. Ze hebben maandagochtend, dinsdagavond en donderdagmiddag geleerd, als het goed is en zonder hoofdletters. Grote kans dat ze dat nog wel weten.
Rechts van de tijdsaanduidingen is een ruimte voor een foto. Alleen bij een abonnement. Net als de toegang tot het berichtengebied aan de bovenkant van het scherm. Veelgebruikte tekst op de webstek: “het is zo simpel als klokkijken”.
De app kent sinds enige tijd ook spraakmededelingen.
Vergeetachtigheid bij mijn schoonmoeder is helaas niet het enige probleem. Ze heeft een bloedhekel aan allerlei nieuwe dingen en aan alles waar veel knopjes aan zitten. De magnetron was jaren geleden nieuw, maar wordt niet meer gebruikt. Zat nog niet in het lange-termijngeheugen. De televisie heeft het gelukkig wel gehaald, maar alleen de publieke omroep. De rest heeft afgedaan vanwege die onvoorspelbare reclames. De medicijn-alarmklok heeft haar gebruik ervan niet overleefd. Mijn schoonzus en belangrijkste mantelzorger had een hele grote klok met dagaanduiding geregeld, maar die wilde ze per se niet in het zicht. Die hangt nu op een onlogisch hoge plek in de keuken.


Dus hoe krijgen we haar aan de dagklok?
Jarenlang was ik de ‘digitale klusjesman’ en de laatste jaren een enorme fan van de goedkope mini-computer Raspberry Pi – kortweg raspi. Die raspberry pi’ s kunnen ook de televisie, oud of nieuw, als scherm gebruiken. En de televisie staat al jaren op een kastje in de woonkamer. Dus geen nieuw apparaat in haar huis, maar de televisie gebruikt. Dat dacht ik dus. Zij het dat ze zou moeten leren om met de input-knop op de afstandsbediening een andere bron te kiezen dan het televisiesignaal. Dat zou vermoedelijk al lastiger worden.
De analoge klok werd in eerste instantie nagebouwd met canvas in html. De tekstaanduiding van dagnaam, dag, dagdeel en tijd werd er meteen onder neergezet op het canvas. Maar toen liep ik tegen een probleem aan om de tekst te verversen. Dat bleek lastiger dan gedacht. Inmiddels weet ik de oplossing.
Canvas voorlopig verlaten om in gewone html met de tijdsfuncties het tekstdeel op te bouwen.
Dat kon allemaal nog steeds in een redelijk statische webpagina afgehandeld worden. Zelfs foto’s, die lokaal opgeslagen zouden zijn, vormden m.i. niet een groot probleem.
Maar dan de mededelingen, zoiets als “Gijs en Zelda komen vanmiddag rond een uur of twee langs op de thee”, of “halfvijf: broeder komt langs om bloed te prikken”.
De statische kant wordt dan verlaten. Je moet toegang hebben tot het apparaat of een server om tekst aan te passen. Als je met html om kunt gaan is het op  't apparaat niet zo’n probleem. Maar als je niet met html om kunt gaan wat moet  je dan.
En toen kreeg ik een helder idee. Bij onze grote zoekboer wiens naam begint met een g, kun je, om niet, een simpele website starten. En als je dus een account bij de zoekboer hebt kun je ook een agenda maken. En die agenda kun je ook weer opnemen in je website. Die simpele website is gebaseerd op sjablonen en die sjablonen laten zich visueel vullen en aanpassen. Niks moeilijks aan.
Dat ziet er dan in de bewerkingsmodus zo uit:

Wil je het zien zoals gepubliceerd, dan klik je op het uitklappijltje rechts van de blauwe knop Publiceren en kiest voor ‘Gepubliceerde site bekijken’.
De kleinste raspberry pi, genaamd zero w, w van wireless, draadloos, heeft naast wi-fi ook bluetooth. Maar het gaat ons om de wi-fi. Dit kleine apparaat kan dus achterop een televisie worden bevestigd, of eronder en dan met de buitenwereld contact maken met de eigen website!
Voor de wi-fi had ik gedacht om met een van de buren af te spreken om voor een gering bedrag een verbinding met zijn/haar/hullies router op te zetten. Geen rare apparaten met knipperende lichtjes in haar huis.

De les

Wanneer je denkt dat iemand later mogelijkerwijs zo’n soort hulpmiddel nodig heeft, begin er dan in een heel vroeg stadium mee. Stel het niet uit. Dan is er nog tijd om te wennen aan nieuw gedrag op de afstandsbediening of een nieuw apparaat in huis.